абстрэ́л м Beschíeßung f -, -en;

артылеры́йскі абстрэ́л Artilleríebeschuss m -es;

по́ле абстрэ́лу Schússfeld n -es, -er;

быць [знахо́дзіцца] пад абстрэ́лам beschóssen wérden; únter Féuer líegen*;

узя́ць каго-н пад абстрэ́л вайск j-m unter Féuer nehmen*; (перан) j-m scharf kritisíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bombardment

[,bɑ:mˈbɑ:rdmənt]

n.

абстрэ́л -у m. (з гарма́таў); бамбава́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

féuerfrei

вайск. які́ не трапля́е пад абстрэ́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Beschúss

m -es, -schüsse абстрэ́л

únter ~ líegen* — знахо́дзіцца [быць] пад абстрэ́лам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бамбардзіро́ўка ж вайск Artilleríebeschuss m -es, Beschíeßung f - (артылерыйскі абстрэл); Bómbenangriff m -(e)s, -е, Bombardíerung f -, -en (паветраная)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zúdecken

1.

vt прыкрыва́ць, закрыва́ць, накрыва́ць

durch Féuer ~ — вайск. узя́ць пад абстрэ́л

2.

(sich) накрыва́цца, закрыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

barrage

[bəˈrɑ:ʒ]

1.

n., esp. Brit., Milit.

1) бара́ж -у́ m., сканцэнтрава́ны абстрэ́л, канана́да f.

2) [ˈbɑ:rɪdʒ] гаць f. (у рацэ́)

2.

v.t.

баражы́раваць, абстрэ́льваць з артыле́рыі

3.

v.i.

быць пад артылеры́йскім агнём

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zúnder

m -s, -

1) тэх. ака́ліна

2) вайск. разм. мо́цны артылеры́йскі абстрэ́л

◊ j-m ~ gében* — зада́ць каму́-н. ды́хту

~ bekómmen* — атрыма́ць наганя́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стральба́ ж Schíeßen n -s, Féuer n -s, Schießeréi f - (страляніна); Beschíeßung f -, -en (абстрэл);

стральба́ па кім-н, чым-н Schíeßen gégen (A); вайск баява́я стральба́ Geféchtsschießen n, Schárfschießen n;

стральба́ за́лпамі Sálvenfeuer [-vən-] n;

стральба́ з кулямётаў MG-Schíeßen n;

гарма́тная стральба́ Geschützschießen n;

стральба́ на паражэ́нне Wírkungsschießen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fire

[ˈfaɪr]

1.

n.

1) аго́нь -ню́ m., по́лымя n.

to light the fire — запалі́ць у пе́чы

2) пажа́р -у m.

3) запа́л, узды́м -у m.; натхне́ньне n.; па́лкасьць, палымя́насьць, жва́васьць f.

full of patriotic fire — по́ўны патрыяты́чнага запа́лу

4) пяку́чы боль, ліхама́нка f.; запале́ньне n.

5) Milit. аго́нь -ню́ m., стральба́ f.; абстрэ́л -у m.

6) закі́дваньне (пыта́ньнямі, кры́тыкай)

2.

v.t.

1) запа́льваць (дро́вы), падпа́льваць (дом)

2) палі́ць у пе́чы

3) абпа́льваць (керамічныя вы́рабы, цэ́глу)

4) сушы́ць (гарба́ту, тыту́нь)

5) узбуджа́ць, распа́льваць (фанта́зію)

6) страля́ць, палі́ць (за́лпам)

7) informal кіда́ць (ка́менем)

8) informal звальня́ць (з пра́цы)

3.

v.i.

1) загара́цца (агнём, зло́сьцю, энтузія́змам)

2) страля́ць (са стрэ́льбы, гарма́ты)

3) абпа́львацца (як цэ́гла)

•

- be under fire

- fire off

- fire up

- on fire

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)