Verbum

absolute

[ˈæbsəlu:t]

1.

adj.

1) по́ўны; безумо́ўны; абсалю́тны

absolute ignorance — по́ўнае не́вуцтва, цямно́та

absolute rest — по́ўны спако́й

absolute truth — безумо́ўная пра́ўда

2) неабмежава́ны

absolute authority — неабмежава́ная ўла́да

3) пэ́ўны; надзе́йны

absolute proof — пэ́ўны до́вад

4) Chem. чы́сты, без прыме́шкі

absolute alcohol — чы́сты сьпірт

5) абсалю́тны

absolute humidity — абсалю́тная во́гкасьць

absolute majority — абсалю́тная бальшыня́

absolute zero — абсалю́тны нуль

2.

n. Philos.

абсалю́т -у m.