абазнача́ць, абазна́чыць

1. (адзначаць) bezéichnen vt; kénnzeichnen неаддз. vt; markíeren vt; kénntlich máchen (чым-н. durch A);

2. (значыць) bedéuten vt; beságen vt; héißen* vi;

3. матэм. benénnen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lay off

а) зво́льніць з пра́цы

б) абазна́чыць (ме́жы)

в) адчапі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адзна́чыць

1. (абазначыць) kénnzeichnen неаддз. vt, bezéichnen vt;

2. (запісаць) vermérken vt, éintragen* vt;

3. (ушанаваць) féiern vt, begéhen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

profilíeren

1.

vt тэх. прафілява́ць

2.

(sich)

(zu D) спецыялізава́цца, абазна́чыць свой про́філь (у якасці каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вызнача́ць, вы́значыць

1. (высветліць невядомае) ergründen vt, klárstellen аддз. vt, (áuf)klären vt, ins Réine bríngen*;

2. (устанавіць) bestímmen vt, féststellen аддз. vt;

вы́значыць тэ́рмін die Frist bestímmen;

вы́значыць узро́ст das Álter (áb)schätzen;

3. (абумовіць) bedíngen vt, hervórrufen* vt;

вы́значаны bedíngt (чым-н. durch A);

вы́значаны ча́сам zéitbedingt;

4. (абазначыць) markíeren vt, kénntlich máchen (чым-н. durch A);

5. (вынесці рашэнне, пастанову) beschlíeßen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)