Verbum

sanctified

adj.

асьвя́чаны; сьвяты́

sanctify

v.t. -fied, -fying

1) асьвяча́ць, рабі́ць сьвяты́м

A life of sacrifice had sanctified her — Е́йнае самаахвя́рнае жыцьцё зрабі́ла яе́ сьвято́ю

2) ачышча́ць ад грахо́ў

3) апра́ўдваць

sanctimonious

adj.

удава́на пабо́жны, крываду́шны, ха́нжаскі

sanctimony

n.

удава́ная пабо́жнасьць, крываду́шнасьць f.

sanction

n.

1) афіцы́йны дазво́л, ухвале́ньне n.

2) санкцыянава́ньне n.

3) са́нкцыя f.

v.t.

1) зацьвярджа́ць, рабі́ць правамо́цным, санкцыянава́ць

2) ухваля́ць; дазваля́ць

3) пацьвярджа́ць

sanctity

n., pl. -ties

сьвя́тасьць, бо́скасьць f.

the sanctity of the church — сьвя́тасьць царквы́

sanctuary

n., pl. -aries

1) сьвяты́ня f., храм -а m.; сьвяці́лішча n.

2)

а) ме́сца прыста́нішча або́ абаро́ны

б) прыту́лак -ку m.

3) запаве́днік -у m.

a bird sanctuary — птушы́ны запаве́днік

sanctum sanctorum

n.

1) сьвято́е сьвяты́х

2) запаве́тнае ме́сца

sand

n.

1) пясо́к -ку́ m.

2) пяско́вы ко́лер

v.t.

1) пасыпа́ць пяско́м

They sanded the icy road — Яны́ пасы́палі заледзяне́лую даро́гу пяско́м

2) напаўня́ць пяско́м

3) зако́пваць у пясо́к

4) шліфава́ць пяско́м або́ нажда́чнай папе́рай

adj.

пяско́вы, пясо́чны

•

- sands

sandal

n.

санда́ля f.