Verbum

sanction

n.

1) афіцы́йны дазво́л, ухвале́ньне n.

2) санкцыянава́ньне n.

3) са́нкцыя f.

v.t.

1) зацьвярджа́ць, рабі́ць правамо́цным, санкцыянава́ць

2) ухваля́ць; дазваля́ць

3) пацьвярджа́ць