Verbum

flíehen

*

1.

vt пазбяга́ць (каго-н., чаго-н.)

der Schlaf flieht mich schon seit Tágen — высок. ужо́ не́калькі дзён мяне́ му́чыць бяссо́нніца

2.

vi (s)

1) (vor, von D) уцяка́ць (ад каго-н.)

2) ратава́цца бе́гствам

zu j-m ~ — шука́ць рату́нку ў каго́-н.

vórstellen

1.

vt

1) (па)ста́віць спе́раду

2) (j-m) пазнаёміць (каго-н. з кім-н.), адрэкамендава́ць, прадста́віць (каго-н. каму-н.)

3) уяўля́ць сабо́ю; стро́іць з сябе́ (каго-н.); выдава́ць сябе́ (за каго-н.)

er will ímmer etw. Besónderes ~ — ён заўсёды хо́ча быць чы́мсьці асаблі́вым

4)

sich (D) etw. ~ — уяві́ць сабе́ што-н.

2.

(sich)

(j-m) адрэкамендава́цца, прадста́віцца (каму-н.)

zúsprechen

*

1.

vt (D)

1) прысуджа́ць (прэмію і г.д. каму-н.)

ihm wird gróße Gedúld zúgesprochen — яго́ лі́чаць на́дта цярплі́вым чалаве́кам

2)

j-m Trost ~ — суцяша́ць каго́-н.

j-m Mut ~ — падбадзёрваць каго́-н.

2.

vi

1) (D) угаво́рваць (каго-н.)

j-m besänftigend ~ — супако́йваць каго́-н.

2)

dem Éssen tüchtig ~ — е́сці з апеты́там

dem Gláse [dem Wein] állzu sehr ~ — злоўжыва́ць спіртны́мі напо́ямі