railroad

[ˈreɪlroʊd]

1.

n.

чыгу́нка f.

2.

v.

1) пасыла́ць або́ пераво́зіць чыгу́нкай

2) informal право́дзіць пасьпе́шным пара́дкам; прапі́хваць спра́ву ху́тка і абы́ як

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дане́сціся

1. разм (хутка даехаць, дабегчы) in schnéller Fahrt [in schnéllem Lauf] erréichen;

2. (зрабіцца вядомым) zu Óhren kómmen* (чуткі, весткі);

3. (наблізіўшыся, зрабіцца чутным) dríngen* vi (s); hállen vi; herüberklingen* vi (пра гукі, пахі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ráppeln

1. vi грыме́ць, сту́каць

2. ~, sich:

sich schnell wíeder in die Höhe ~ разм. ху́тка ўстаць [падня́цца] на но́гі (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sensibility

[,sensəˈbɪləti]

n., pl. -ties

1) ура́жлівасьць f.

2) чульлівасьць f.

3) ура́жлівасьць, схі́льнасьць ху́тка абража́цца

4) то́нкае адчува́ньне

sensibility for colors — до́брае разро́зьніваньне ко́лераў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plummet

[ˈplʌmɪt]

1.

n.

1)

а) гі́рка грунтва́гі

б) грузі́ла (вуды́)

2) грунтва́га f.

2.

v.

1) кі́даць, апуска́ць (у ва́дкасьць)

2) ху́тка па́даць (пра прэсты́ж)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinspringen

* vi (s)

1) уско́кваць

2)

für j-n ~ — (ху́тка) замяні́ць каго́-н.

3) збяга́цца (пра тканіну)

4) патрэ́скацца (пра скуру)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níederstoßen

*

1.

vt

1) валі́ць з ног, збі- ва́ць

2) забіва́ць (на ме́сцы), зако́лваць

2.

vi (s) ху́тка спуска́цца, па́даць ка́менем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flug

m -(e)s, Fl)üge палёт, пералёт

im ~ — мі́гам; на ляту́

die Zeit vergíng wie im ~e — час прайшо́ў ху́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kúrzgefasst

1.

a

1) сці́слы, каро́ткі, ко́ратка вы́кладзены (напр., курс)

2) рашу́чы, спра́ўны, бы́стры

2.

adv

1) ко́ратка

2) ху́тка, рашу́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

heal

[hi:l]

1.

v.t.

1) лячы́ць, выле́чваць (хваро́бу), гаі́ць, заго́йваць (ра́ну)

2) ачышча́ць (ваду́)

2.

v.i.

гаі́цца, заго́йвацца

The fractured bone soon healed — Злама́ная косьць ху́тка загаі́лася

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)