zúsprechen
*
1.
vt (D)
1) прысуджа́ць (прэмію і г.д. каму-н.)
ihm wird gróße Gedúld zúgesprochen — яго́ лі́чаць на́дта цярплі́вым чалаве́кам
2)
j-m Trost ~ — суцяша́ць каго́-н.
j-m Mut ~ — падбадзёрваць каго́-н.
2.
vi
1) (D) угаво́рваць (каго-н.)
j-m besänftigend ~ — супако́йваць каго́-н.
2)
dem Éssen tüchtig ~ — е́сці з апеты́там
dem Gláse [dem Wein] állzu sehr ~ — злоўжыва́ць спіртны́мі напо́ямі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fráge
f -, -n
1) пыта́нне
etw. in ~ stéllen — сумнява́цца ў чым-н.
das kommt nicht in ~ — пра гэ́та не мо́жа быць і гаво́ркі
es steht noch in ~ — гэ́та яшчэ́ няпэўна
éine ~ an j-n stéllen [ríchten] — задава́ць [ста́віць] пыта́нне каму́-н.
2) пыта́нне, прадме́т абмеркава́ння, прабле́ма
éine ~ ánregen [áufwerfen*, ánschneiden*] — узніма́ць [узня́ць] пыта́нне
zur ~ stéhen* — стая́ць на пара́дку дня
3)
péinliche ~ — непры- е́мнае пыта́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кла́сці
1. légen vt, hínlegen vt;
кла́сці цу́кар у чай Zúcker in den Tee tun*; den Tee (mit Zúcker) süßen;
кла́сці на ме́сца an [auf] séinen [íhren] Platz légen; an Ort und Stélle légen;
кла́сці нагу́ на нагу́ die Béine übereinánder schlágen*;
2. (будаваць) (hóch)zíehen* vt (сцяну); sétzen vt (печку);
кла́сці фунда́мент das Fundamént legen; den Grúndstein légen (чагосьці zu D);
кла́сці я́йкі Éier légen;
кла́сці на му́зыку vertónen vt;
◊
кла́сці сабе́ ў кішэ́ню etw. mítgehen lássen*;
кла́сці ў асно́ву zum Áusgangspunkt néhmen*; zu Grúnde legen;
кла́сці ў рот каму-н. што-н. j-m etw. (A) in den Mund légen;
кла́сці пад сукно́ auf die lánge Bank schíeben*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
спусці́ць
1. hinúnterlassen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herúnterlassen* vt, heráblassen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць); тэх. ábsenken vt;
спусці́ць сцяг die Flágge éinholen [níederholen, éinziehen*, stréichen*];
2.:
спец. спусці́ць су́дна са ста́пеля ein Schiff vom Stápel láufen lássen*;
спусці́ць шлю́пку ein Boot áussetzen [zu Wásser lássen*, fíeren];
3. (выпусціць) lóslassen* аддз. vt;
спусці́ць саба́ку з ланцуга́ den Hund von der Kétte lóslassen*;
спусці́ць саба́к на каго-н. die Húnde auf j-n hétzen;
спусці́ць ваду́ das Wásser áblassen*;
спусці́ць бало́н den Ballon [ba´lõ:] áblassen*;
4. разм. (патраціць):
спусці́ць гро́шы das Geld dúrchbringen* [verschléudern];
5. разм. (дараваць):
спусці́ць каму-н. што-н. j-m etw. dúrchgehen lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
start
[stɑ:rt]
1.
v.i.
1) пачына́цца
The play started at nine — П’е́са пачала́ся а дзявя́тай
2) ру́шыць, адыхо́дзіць
The train started on time — Цягнік адыйшо́ў у пару́
3) усхо́пвацца; уздры́гваць
He started in surprise — Ён уздры́гнуў ад нечака́насьці
2.
v.t.
1) пачына́ць
to start work — пача́ць пра́цу
to start an argument — пача́ць спрэ́чку
to start a fire — распалі́ць во́гнішча
He started his son in business — Ён дапамо́г сы́ну пача́ць бі́знэс
2) пуска́ць у рух, запуска́ць, стартава́ць
to start the engine — запусьці́ць мато́р
3) спу́джваць
to start a rabbit — спу́дзіць за́йца
3.
n.
1) пача́так -ку m.
2) Sport старт -у m., лі́нія ста́рту
3) уздры́гваньне n.; падско́к -у m.
to wake up with a start — прахапля́цца, рапто́ўна прачына́цца
4) Figur. штуршо́к -ка́ m., дапамога f.
to give someone a start — дапамагчы́ каму́ пача́ць не́шта
He started out to write a book — Ён узя́ўся піса́ць кні́гу
•
- start up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Gláuben
m -s, -
1) ве́ра, даве́р’е, даве́р
j-m ~ schénken — ве́рыць, давяра́ць каму́-н.
auf Treu und ~ — сумле́нна
für séinen ~ éinstehen* — пастая́ць за свае́ перакана́нні
~ fínden* — набы́ць даве́р
den ~ an etw. (A) verlíeren* — стра́ціць ве́ру ў што-н.
etw. aus gútem ~ tun* — рабі́ць што-н., кіру́ючыся найле́пшым наме́рам
sich um állen ~ bríngen* — стра́ціць уся́кае даве́р’е, дыскрэдытава́ць сябе́
2) ве́ра, ве́раванне
der chrístliche ~ — хрысціцнская ве́ра [рэлі́гія]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mérken
1.
vt
1) заўважа́ць, прыкмяча́ць; ба́чыць
óhne etw. zu ~ — без падазрэ́ння на што-н.
davón ist nichts zu ~ — гэ́та ніко́лькі не прыкме́тна
j-n etw. ~ lássen* — даць зразуме́ць каму́-н. што-н.
sich nichts ~ lássen* — не падава́ць вы́гляду
2) запаміна́ць
sich (D) etw. ~ — запо́мніць што-н., браць што-н. на заме́тку
2.
vi
auf etw. (A) ~ — прыкмяча́ць што-н.; звярта́ць ува́гу на што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schmíeren
vt
1) зма́зваць, ма́заць, нама́зваць; прама́зваць
éine Sálbe auf die Hand ~ — зма́заць руку́ ма́ззю
Bútter aufs Brot ~ — нама́заць ма́сла на хлеб
2) дава́ць ха́бар
er hat ihm geschmíert — ён падма́заў яго́ [даў яму́ ха́бар]
3) пля́каць, бру́дзіць
◊ sich (D) die Gúrgel [die Kéhle] ~ — разм. прамачы́ць го́рла, вы́піць
j-m Hónig [Brei] ums Maul [um den Mund] ~ — разм. ліслі́віць каму́-н.
dir muss man álles erst ins Maul ~ — разм. табе́ ўсё трэ́ба спача́тку разжава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
throw
[Өroʊ]
1.
v.t. threw, thrown, throwing
1) кі́даць; шпурля́ць
to throw a ball — кі́нуць мя́чык
to throw a stone at —
а) шпурну́ць ка́менем у каго́
б) Figur. асуджа́ць, закіда́ць каму́, кіда́ць ка́мень у не́чы агаро́д
2) скіда́ць
His horse threw him — Яго́ны конь скі́нуў яго́
3) кі́даць
to throw a man into prison — пасадзі́ць чалаве́ка ў турму́
Throw some clothes on — Накі́нь што на сябе́
4) кі́даць, уво́дзіць
to throw a person into confusion — прыве́сьці чалаве́ка ў замяша́ньне, зьбянтэ́жыць
5) скіда́ць
A snake throws its skin — Вужа́ка скіда́е ску́ру
6) зьвіва́ць, скру́чваць у ні́ткі (шоўк)
7) informal ла́дзіць, арганізо́ўваць
to throw a party — зла́дзіць вечары́нку
2.
v.i.
кі́даць
How far can you throw? — Як далёка ты мо́жаш кі́нуць?
3.
n.
1) кі́даньне n., кідо́к -ка́ m.
2) далёкасьць кідка́
3) шаль -я, ша́лік -а m.; лёгкая накі́дка або́ по́крыўка на кана́пу
•
- throw a glance
- throw a monkey wrench into
- throw away
- throw cold water on
- throw in
- throw oneself at
- throw open
- throw out
- throw up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Kind
n -(e)s, -er дзіця́
mit ~ und Kégel — з усёй радзі́най
von ~ auf — з мале́нства
sich lieb ~ bei j-m máchen — дагаджа́ць (каму-н.), падлабу́ньвацца (да каго-н.)
man weiß, wés Géistes ~ er ist — вядо́ма, яко́га по́ля ён я́гада
das ~ mit dem Báde áusschütten — вы́плюхнуць [вы́ліць] з вадо́ю дзіця́
wir wérden schon das ~ scháukeln — разм. мы гэ́тую спра́ву ўла́дзім [абла́дзім]
◊ gebránntes ~ scheut das Féuer — ≅ спужа́ная варо́на і куста́ баі́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)