Verbum

lancet

[ˈlænsət]

n.

лянцэ́т -а m.

land

[lænd]

1.

n.

1) сухазе́м’е n., су́ша f.

2) гле́ба, зямля́ f.

good land for a garden — до́брая зямля́ дла гаро́ду

3) зяме́льная ўла́снасьць, маёнтак -ка m.

4) край -ю m., краі́на f.; раён -у m.

the land of Belarus — белару́скі край

mountainous land — го́рны раён

2.

v.t.

1) выса́джваць (на бе́раг)

2) прызямля́ць

3.

v.i.

1) прыстава́ць, прыча́льваць

2) выса́джвацца

3) апына́цца, прыбыва́ць

He landed in jail — Ён апыну́ўся ў астро́зе

•

- lands

land mass, landmass

мацяры́к -а́ m.

landed

[ˈlændɪd]

adj.

1) зяме́льны

2) які́ ма́е зямлю́, вало́дае зямлёю

landfill

[ˈlændfɪl]

n.

зва́лка f.

landing

[ˈlændɪŋ]

n.

1)

а) вы́садка f.

б) паса́дка f.

2) ме́сца вы́садкі або́ паса́дкі

3) пляцо́ўка на схо́дах

landlady

[ˈlændleɪdi]

n., pl. -dies

улада́льніца, ула́сьніца до́му або́ зямлі́; гаспады́ня кватэ́ры

landlord

[ˈlændlɔrd]

n.

ула́сьнік, улада́льнік до́му або́ зямлі́; гаспада́р кватэ́ры

landmark

[ˈlændmɑ:rk]

n.

1) ме́жавы ка́мень, вяха́ f

2) арыенці́р -а m.

3) Figur. ве́хі pl., ва́жны эта́п

4) по́мнік архітэкту́ры

landowner

[ˈlænd,oʊnər]

n.

земляўла́сьнік, земляўлада́льнік -а m.; земляўла́сьніца, земляўлада́льніца f.