Verbum

áufbäumen

(sich) 1) устава́ць на дыбкі́

2) (gegen A) падыма́цца, паўстава́ць (супраць чаго-н.)

würdig

1.

a го́дны, пава́жны, ва́рты (чаго-н.), шано́ўны

2.

adv го́дна, з го́днасцю

zúreiten

*

1.

vt аб’язджа́ць (каня)

2.

vi (s) (D) пад’язджа́ць (верхам) (да чаго-н.)

zúspringen

* vi (s)

1) (auf A) падско́чыць (да каго-н., чаго-н.)

2) зашчо́ўквацца

Éigenschaft

f -, -en я́касць, уласці́васць

in der ~ als… — у я́касці каго́-н., чаго́-н.

éinverleiben

vt (D) далуча́ць (да чаго-н.), уз’ядноўва́ць (з чым-н.); анексі́раваць (пра тэрыторыю)

Ékel

m -s (vor D) агі́да (да чаго-н.)

zum ~ wérden — абрды́нуць, апры́краць; надаку́чыць

empórstreben

vi (s)

1) цягну́цца ўго́ру

2) (zu D) цягну́цца, імкну́цца (да чаго-н.)

entwáchsen

* vi (s) (D) выраста́ць (з чаго-н.)

den Kínderschuhen ~ — вы́йсці з мале́нскага ўзро́сту

erwáchsen

*

I

vi (s) пахо́дзіць, выніка́ць (aus D – з чаго-н.)

II

a даро́слы