рабі́ць

1. mchen vt, tun* vt;

рабі́ць высно́ву Schlüsse [die Schlssfolgerung] zehen*, schlssfolgern неаддз. vt;

рабі́ць дакла́д inen Vrtrag [ein Refert] hlten*;

рабі́ць уко́л ine Sprtze gben*;

2. (вырабляць) verfrtigen vt, hrstellen vt;

рабі́ць мэ́блю Möbel hrstellen;

рабі́ць вы́гляд, бы́ццам … (so) tun*, als ob …;

рабі́ць го́нар каму-н. j-m zur Ehre gerichen;

тут няма́ чаго́ рабі́ць da ist nichts zu tun [zu mchen];

ад няма́ чаго́ рабі́ць aus (luter) Übermut;

што мне рабі́ць? was fnge ich an?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lefern

vt

1) дастаўля́ць, пастаўля́ць

frei Haus ~ — дастаўля́ць бяспла́тна на дом

inen Zugen ~ — прыве́сці [прадста́віць] све́дку

2)

inen Bewis ~ — даказа́ць, прыве́сці до́каз

j-m ine Schlacht ~ — дава́ць бой каму́-н.

3) выпуска́ць (прадукцыю)

◊ er ist gelefert, er ist ein geleferter Mann — ён ко́нчаны чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nruhe

f -, -n

1) неспако́й, хвалява́нне, трыво́га

über etw. (A) in ~ sein — турбава́цца [непако́іцца, хвалява́цца] аб чым-н.

j-m ~ beriten [brngen*] — прычыня́ць [рабі́ць] каму́-н. турбо́ты [неспако́й]

j-n in ~ verstzen — усяля́ць у каго́-н. трыво́гу, хвалява́ць каго́-н.

2) pl хвалява́нні

~n entfchen — распа́льваць хвалява́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nnnen

*

1.

vt

1) называ́ць, дава́ць імя́, на́зву (каму-н., чаму-н.)

man nennt ihn Klaus — яго́ заву́ць [клі́чуць] Кла́ўсам

wie nennt man dies? — як гэ́та называ́ецца?

2) называ́ць, пералі́чваць

2.

(sich) называ́ць сябе́, называ́цца

er nennt sich inen Dchter — ён лі́чыць сябе́ палтам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verwisen

*

I

vt (j-m) рабі́ць вымо́ву [заўва́гу] (за што-н., каму-н.)

II

vt

1) (an A) адсыла́ць (каго-н. да каго-н.)

2) (auf A) адасла́ць (каго-н. да чаго-н.)

3) (G) высыла́ць, выганя́ць (з краіны)

4) спарт. выдаля́ць (з поля)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vrnehmen

*

I

vt

1) право́дзіць (якую-н. работу)

2)

sich (D) etw. ~ — узя́цца за што-н., заду́маць, распача́ць што-н.

sich (D) j-n ~ — узя́цца за каго́-н., узя́ць каго́-н. у рабо́ту; прачыта́ць ната́цыю каму́-н.

II

vt падвя́зваць фарту́х [сурвэ́тку]; надзява́ць ма́ску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Frderung

f -, -en

1) патрабава́нне (auf A, nach D – чаго-н.)

j-m, an j-n ~en stllen — ста́віць патрабава́нні каму́-н.

ine ~ erhben* — ста́віць патрабава́нне, патрабава́ць

2) прэтэ́нзія

3) вы́клік (на дуэль)

~ vor Gercht — вы́лік у суд

4) фін. даўгаво́е абавяза́цельства; раху́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hals

m -es, Hälse

1) шы́я

j-m um den Hals fllen* — кі́нуцца каму́-н. на шдю

sich (D) etw. vom ~e schffen — адрабі́цца ад чаго́-н.

sich (D) den ~ brchen* — скруці́ць [злама́ць] сабе́ галаву́а́рак]

~ über Kopf — стрымгало́ў

2) го́рла, гло́тка

aus vllem ~e — на ўсё го́рла

mir tut der ~ weh — у мяне́ балі́ць го́рла

den ~ nicht voll kregen können* — быць ненасы́тным [ненае́дным]

j-m den ~ stpfen — заткну́ць каму́-н. го́рла, заста́віць каго́-н. замо́ўкнуць

das hängt mir längst zum ~e herus — гэ́та мне даўно́ абрды́ла

3) ры́льца (бутэлькі)

inen lngen ~ hben — быць на́дта ціка́ўным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

даве́р м., даве́р’е н. Vertruen n -s (auf A, in A, zu Dда каго-н.), Ztrauen n -s (zu Dда каго-н.);

вы́казаць даве́р sein Vertruen ussprechen*;

карыста́цца даве́рам Vertruen geneßen*;

пазбаўля́ць каго-н даве́ру j-m das Vertruen entzehen*;

выка́зваць камудаве́р j-m Vertruen entggenbringen* [schnken];

стра́ціць даве́р (das) Vertruen inbüßen, in Msskredit kmmen*;

я стра́ціў уся́кі даве́р да яго́ ich habe lles Ztrauen zu ihm verloren;

во́тум даве́ру Vertruensvotum [-vo-] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падысці́

1. (наблізіцца) sich nähern (да каго-н., чаго-н. D), zkommen* vi (s) (да каго-н., чаго-н. auf A), hernkommen* vi (s) (да каго-н., чаго-н. an A);

да яго́ не падысці́ es ist schwer, an ihn hernzukommen*; herntreten* vi (s) (да каго-н., чаго-н. an A);

2. (быць адпаведным) pssen vi (каму-н., чаму-н. D);

гэ́та сюды́ не падыхо́дзіць das passt nicht hierhr;

ён не падыхо́дзіць дзе́ля гэ́тага er passt nicht daz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)