quite

[kwaɪt]

adv.

1) зусі́м, ца́лкам

a hat quite out of fashion — капялю́ш зусі́м нямо́дны

Are you quite satisfied? — Ці ты ца́лкам задаво́лены?

2) факты́чна, сапраўды́, якра́з

it is quite the thing — Гэ́та якра́з тое, што трэ́ба

not quite the thing to do — гэ́та не зусі́м адпаве́дна

3) informal дастатко́ва, до́сыць, даво́лі

quite a few — даво́лі шмат

We quite like her — Мы яе́ ве́льмі лю́бім

it is quite hot — До́сыць го́рача

4) абсалю́тна; напэ́ўна (як адка́з на пыта́ньне або́ заўва́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únrecht

a

1) несправядлі́вы

2) няслу́шны, няпра́вільны; ненале́жны, неадпаве́дны, не той

zur ~en Zeit — не ў свой час, не своечасо́ва

in die ~en [in ~e] Hände fállen* — папа́сці не ў ты́я ру́кі; папа́сці не таму́, каму́ трэ́ба

etw. аn dem ~en Énde ánfangen* — пача́ць што-н. не з таго́ канца́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

súchen

vt, vi (nach D)

1) шука́ць (каго-н., што-н.)

was hast du hier zu ~? — што табе́ тут трэ́ба?

das Wéite ~ — уцяка́ць

Árbeiter gesúcht! — патрабу́юцца рабо́чыя! (аб’ява)

2) збіра́ць, шука́ць (ягады, грыбы)

3) (zu + inf) імкну́цца, стара́цца (зрабіць што-н.)

er sucht sich zu réchtfertigen — ён намага́ецца апраўда́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kúckuck

m -s, -e

1) заал. зязю́ля

der ~ ruft — зязю́ля куку́е

2) вайск., разм. пахо́дная ку́хня

◊ (das) weiß der ~! — чорт [лі́ха] яго́ ве́дае!

hol' dich der ~! — лаянк. каб цябе́ тра́сца!

ei der ~! — іран. гэ́та ж трэ́ба!, вось дык сюрпры́з!

da ist der ~ los! — там чорт ве́дае што ро́біцца!, там чорт но́гі пало́міць!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

не́ба н Hímmel m -s; Firmamént n -(e)s (скляпенне неба);

◊ быць на сёмым не́бе разм im síeb(en)ten Hímmel sein;

памі́ж не́бам і зямлёй разм zwíschen Hímmel und Érde;

пад адкры́тым не́бам únter fréiem Hímmel;

як з не́ба звалі́ўся wie vom Hímmel [aus den Wólken] gefállen; wie aus héiterem Hímmel як не́ба ад зямлі́ hímmelweit entférnt [verschíeden], wie Tag und Nacht;

тра́піць па́льцам у не́ба danébenhauen* vi; danébengreifen* vi;

вы́рас да не́ба, а дурны́ як трэ́ба ≅ groß ist der Báumstumpf, doch schlecht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ráten*

I

vt

1) ра́іць

2) адга́дваць

II

vt

1) ра́іць, ра́дзіць;

lass dir ~ ! паслу́хайся маёй пара́ды!;

das lass dir geráten sein! гэ́та мац табе́ (апо́шняя) пара́да;

das will ich dir geráten háben! ра́ю табе́ гэ́та запо́мніць;

es wäre zu ~ трэ́ба было́ б, найле́пш было́ б;

die Verhältmisse ~ es гэ́та дыкту́ецца абста́вінамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сэнс м Sinn m -(e)s; Bedéutung f -, -en (значэнне);

прамы́ сэнс der éigentliche [dirékte] Sinn; Grúndbedeutung f;

перано́сны сэнс der übertrágene Sinn, die übertrágene Bedéutung;

у шыро́кім сэнсе im wéiten [wéiteren] Sinn(e);

адпаве́дны сэнсу sínngemäß;

у по́ўным сэнсе сло́ва im wáhrsten Sinn(e) des Wórtes;

у пэ́ўным сэнсе in gewíssermaßen Sinn;

здаро́вы сэнс gesúnder Ménschenverstand;

няма́ сэнсу (не трэба) es hat kéinen Sinn, es ist sínnlos, es lohnt sich nicht;

у сэнсе (у дачыненні да чаго-н) in Hínsicht auf (A), im Hínblick auf (A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

können

* мад. дзеясл.

1) магчы́, мець магчы́масць

man kann — магчы́ма, мажлі́ва, мо́жна

man kann nicht — не́льга, нямо́жна

2) уме́ць, ве́даць

er kann Deutsch spréchen — ён уме́е гавары́ць паняме́цку

er kann Deutsch — ён ве́дае няме́цкую мо́ву

das will gekónnt sein — гэ́та трэ́ба ўме́ць

3)

er kónnte nicht umhín, zu lächeln — ён не мог стрыма́ць усме́шкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дурны́

1. (неразумны) dumm; doof (разм); närrisch, töricht; álbern;

◊ дурн як бот разм stóckdumm, stróhdumm, dumm wie Bóhnenstroh; sáudumm груб;

дурны́! so ein Dúmmkopf!;

ён не дурны́ er ist nicht auf den Kopf gefállen;

паста́віць сябе́ ў дурно́е стано́вішча sich in éine dúmme Láge bríngen*;

2. у знач наз м Dúmmkopf m -(e)s, -köpfe; Scháfskopf m, Narr m -en, -en;

3. (дрэнны, непрыемны) schlecht, übel;

◊ пашлі́ дурно́га, а за ім друго́га ≅ wer éinen Nárren schickt, darf kéinen Wéisen erwárten;

вы́рас да не́ба, а дурны́ як трэ́ба ≅ dumm wie Bóhnenstroh

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

müssen

* мадальны дзеяслоў, абазначае:

1) аб’ектыўную або ўнутраную неабходнасць:

ich muss das máchen — я паві́нен гэ́та зрабі́ць

man muss — трэ́ба, неабхо́дна

2) лагічную выснову, дапушчэнне:

er muss krank sein — напэўна, ён хво́ры

3) міжвольнае дзеянне:

da músste er láchen — тут ён міжво́льна засмяяўся

4) пажаданне (ва ўмоўным ладзе):

das müsste ímmer so sein! — няха́й заўсёды бу́дзе так!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)