können

* мад. дзеясл.

1) магчы́, мець магчы́масць

man kann — магчы́ма, мажлі́ва, мо́жна

man kann nicht — не́льга, нямо́жна

2) уме́ць, ве́даць

er kann Deutsch sprchen — ён уме́е гавары́ць паняме́цку

er kann Deutsch — ён ве́дае няме́цкую мо́ву

das will geknnt sein — гэ́та трэ́ба ўме́ць

3)

er knnte nicht umhn, zu lächeln — ён не мог стрыма́ць усме́шкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)