час м
1. Zeit f -, -en; Zéitpunkt m -(e)s, -e (момант);
мясцо́вы час Órtszeit f -;
у гэ́ты час in díeser Zeit;
у любы́ час zu jéder Zeit [Stúnde];
у той час dámals, zu jéner Zeit;
апо́шнім часам néuerdings, in der létzten Zeit;
у ху́ткім часе кніжн bald, nächstens;
да апо́шняга часу bis vor kúrzem; bis zulétzt, bis in die létzte Zeit hinéin;
у цяпе́рашні час gégenwärtig; zur Zeit;
у прызна́чаны час zur féstgelegten [veréinbarten] Zeit;
пад час während, im Láufe;
во́льны час fréie Zeit, Fréizeit f; árbeitsfreie Zeit;
2. (працягласць) Zeit f -, Zéitraum m -(e)s, Zéitdauer f -; Zéitspanne f -;
калянда́рны час Kalénderzeit f;
до́ўгі час éine lánge Zeit, ein lánger Zéitraum;
час по́сту рэл Fástenzeit f, Passiónszeit f;
у каро́ткі час bínnen kúrzer Zeit;
3. (эпоха – тс мн) Zeit f; Epóche f -, -n;
у былы́я часы́ früher, séinerzeit;
у часы́ вайны́ während [zur Zeit] des Kríeges;
4. (пара) Zeit f;
час жніва́ Érntezeit f;
час адпачы́нку Úrlaubszeit f;
у ле́тні час im Sómmer;
ра́нішні час Mórgenstunde f -, -n;
абе́дзенны час Míttagszeit f;
па(сля)абе́дзенны час Náchmittag m -(e)s;
5. грам Zeit f, Zéitform f -, -en, Zéitstufe f -, -n; Témpus n -, -pora;
цяпе́рашні час Gégenwart f -, Präsens n -, -séntia i -sénzi¦en;
про́шлы час Vergángenheit f -, Präteritum n -s, -ta;
даўноміну́лы час Vórvergangenheit f, Plúsquamperfekt n -(e)s;
бу́дучы час Zúkunft f -, Futúr(um) n -s, pl Futúre i Futúra;
паслядо́ўнасць часо́ў Zéitfolge f;
◊ час пака́жа ≅ kommt Zeit, kommt Rat;
час ад часу von Zeit zu Zeit, mánchmal, hin und wíeder;
з ця́гам часу mit der Zeit;
да гэ́тага часу bis jetzt, bis zu únserer Zeit;
тым часам währenddéssen, unterdéssen, inzwíschen;
цяжкі́я часы́ böse [hárte] Zéiten;
па пе́ршым часе кніжн fürs Érste;
уве́сь час die gánze Zeit, fórtwährend