Verbum

load

[loʊd]

1.

n.

1) груз -у m.

2) цяжа́р -у m.; нагру́зка f.

a load of debt — цяжа́р даўго́ў

2.

v.t.

1) грузі́ць, нагружа́ць

to load grain — грузі́ць збо́жжа

to load a car — нагружа́ць а́ўта

2) Figur. абцяжа́рваць; наладо́ўваць

3) абсыпа́ць, надзяля́ць

to load with compliments — абсы́паць камплімэ́нтамі

4) зараджа́ць (гарма́ту, стрэ́льбу)

•

- get a load of

- loads

afford

[əˈfɔrd]

v.t.

1) магчы́, мець магчы́масьць, дазваля́ць сабе́

We can’t afford a new car — У нас няма́ гро́шай на но́вае а́ўта

A busy man can’t afford a delay — Заня́ты чалаве́к ня мо́жа чака́ць

2) дава́ць, забясьпе́чваць, прыно́сіць, радзі́ць

Our garden affords a good supply of fresh vegetables — Наш гаро́д дае́ до́брыя збо́ры сьве́жае гаро́дніны

Reading affords pleasure — чыта́ньне дае́ прые́мнасьць

baby

[ˈbeɪbi]

1.

n., pl. -bies

1) дзіця́, дзіцяня́; дзіця́тка, немаўля́тка n.

2) наймаладзе́йшы зь дзяце́й у сям’і́

3) Figur. дзе́цішча n., улюбёны заня́так, ідэ́я

This project was his baby — Гэ́ты прае́кт быў яго́ным дзе́цішчам

2.

adj.

1) дзіця́чы

2) малады́

a baby lamb — малада́я бара́ніна

3) малы́

a baby car — мало́е а́ўта

4) дзяці́ны, непава́жны

•

- baby boom

- baby boomer

- baby carriage

- baby food

abrupt

[əˈbrʌpt]

adj.

1) рапто́ўны, нечака́ны

He made an abrupt turn to avoid hitting another car — Ён зрабі́ў рапто́ўны паваро́т, каб ня ўда́рыць друго́е а́ўта

2) рэ́зкі

He had an abrupt way of speaking — Ён меў рэ́зкую мане́ру гавары́ць

3) уры́вісты

an abrupt style — уры́вісты стыль

4) ве́льмі стро́мы, стро́мкі

The road made an abrupt rise up the hill — Даро́га стро́мка падняла́ся на ўзго́рак

allow

[əˈlaʊ]

v.t.

1) дазваля́ць

Dogs are not allowed here — З саба́камі тут не дазво́лена

2) выдава́ць, выдзяля́ць

His father allows him $2 a week — Ба́цька дае́ яму́ 2 даля́ры на ты́дзень

3) дапуска́ць, прыма́ць

The judge allowed the claim of the man — Судзьдзя́ прыня́ў ска́ргу чалаве́ка

4) улі́чваць, браць пад ува́гу; дапушча́ць

to allow a car to be stolen — дапусьці́ць, каб а́ўта скра́лі

•

- allow for

drive

[draɪv]

drove, driven

1.

v.t.

1) кірава́ць, ве́сьці (а́ўта), пуска́ць у рух

I was driven home — Мяне́ заве́зьлі даха́ты

2) біць, забіва́ць, убіва́ць

to drive the nail into the wall — забіва́ць цьвік у сьце́нку

3) змуша́ць; ганя́ць; даво́дзіць да кра́йнасьці

The boss drives workers too hard — Нача́льнік ганя́е працаўніко́ў

He was driven mad — Яго́ давялі́ да ша́лу

Hunger drove him to theft — Го́лад зму́сіў яго́ кра́сьці

2.

v.i.

1) е́хаць

The car drives well — А́ўта до́бра е́дзе

2) ху́тка ру́хацца, імча́цца

3.

n.

1) пае́здка f. (а́ўтам)

to go for a drive — прае́хацца

2) пад’е́зд -у m.

3) энэ́ргія, ініцыяты́ва f., на́ступ -у m.

4) падахво́чваньне n., сты́мул -у m.; кампа́нія f.

The club held a drive for new members — Клюб правёў кампа́нію вэрбо́ўкі но́вых сябро́ў

5) Milit. ата́ка f.; на́ступ -у m.

•

- drive apart

- drive away

- drive into

- drive up