Verbum

ánleiten

vt кірава́ць (кім-н., чым-н.); (zu D) прывуча́ць (да чаго-н.)

ánstacheln

vt (zu D) падбухто́рваць, падбіва́ць (на што-н.); заахво́чваць (да чаго-н.)

ánstiften

vt

1) (zu D) падбухто́рваць (да чаго-н.)

2) нарабі́ць, учыні́ць, распача́ць

ánwachsen

* vi (s)

1) (an A) прыраста́ць (да чаго-н.)

2) узраста́ць, павялі́чвацца

Ánwendung

f -, -en ужыва́нне, ужы́так; выкарыста́нне

únter ~ (von D) — з прымяне́ннем (чаго-н.)

ánwerben

*

1.

vt набіра́ць, найма́ць, прыця́гваць

2.

vi (um A) дамага́цца (чаго-н.)

zúströmen

vi (s) (D) прыцяка́ць, сцяка́цца (куды-н.); цячы́ (у бок чаго-н.)

Drückeberger

m -s, -

1) баязлі́вец

2) гульта́й, абібо́к (які ўхіляецца ад чаго-н.)

Éhrendenkmal

n -s, -mäler i -e по́мнік (у гонар каго-н., чаго-н.)

Éhrfurcht

f - глыбо́кая пава́га, вялі́кая паша́на [пава́га] (vor D – да каго-н., чаго-н.)