Verbum

сту́кнуць

1. póchen vi, klópfen vi;

2. (ударыць) stóßen* vt, schlágen* vt; éine lángen (каго-н. D) (разм.)

апавясці́ць, апавяшча́ць benáchrichtigen vt, in Kénntnis sétzen (каго-н. A); verkünden, bekánnt geben*, mítteilen (пра што-н. A)

апярэ́джваць, апярэ́дзіць zuvórkommen* vi (s), voráuseilen vi (s) (каго-н. D); überhólen vt, überstéigen* vt; перан. übertréffen* vt

віншава́ць beglǘckwünschen vt (каго-н з чым-н. j-n zu D), gratulíeren vi (j-m zu D)

абдра́паць, абдра́пваць (áb)krátzen vt; rítzen vt; Krátzer zúfügen (каго-н. D);

абдра́паць руку́ sich die Hand áufschürfen

абу́за ж. Last f -, -en; Bürde f -, -n;

быць абу́зай для каго-н. j-m zur Last fállen*

абяца́нка ж. разм. Verspréchen n -s, -;

абяца́нкі Verspréchungen pl;

◊

кармі́ць абяца́нкамі каго-н. ≅ j-n mit Verspréchungen hínhalten*

адсадзі́ць

1. wégsetzen vt; éinen ánderen Platz zúweisen* (каго-н. D);

2. (пра расліны) versétzen vt, úmpflanzen vt

збе́гаць разм. (hín)láufen* vi (s);

збе́гаць па што-н., па каго-н. etw. [j-n] hólen [bríngen*]