Verbum

impervious

adj.

1) непраніка́льны, непрапушча́льны (пра матэрыя́л)

2) абыя́кавы, глухі́ (да до́вадаў ці пара́ды)

impetuous

adj.

1) імпэ́тны, няўпы́нны, нестрыма́ны

2) па́лкі, гара́чы, безразва́жны, пары́вісты

impetuously

adv.

1) імпэ́тна, няўпы́нна

2) пары́віста, безразва́жна

impetus

n., pl. -tuses

1) імпэ́т, разго́н -у m.; пары́вістасьць f.

2) ру́хаючая сі́ла; пабуджэ́ньне n. штуршо́к -ка́ m., сты́мул -у m.

impious

adj.

1) бязбо́жны, бязбо́жніцкі

2) пага́нскі

3) нядо́бры, грэ́шны

impish

adj.

як чарцяня́, гульлі́вы, непасе́длівы, гарэ́зьлівы

implacable

adj.

непрыміры́мы, няўмо́льны (во́раг, няна́вісьць)

implant

v.t.

1) усяля́ць, уво́дзіць, укараня́ць (ідэ́і)

2) устаўля́ць (зу́бы)

3) садзі́ць

4) пераса́джваць жыву́ю тка́нку

n.

пераса́джаная жыва́я тка́нка

implement

n.

1) прыла́да f.; coll. прыла́дзьдзе n.; інструмэ́нт -а m.

2) сро́дак для дасягне́ньня чаго́-н.

v.t.

1) выко́нваць, ажыцьцяўля́ць, укараня́ць, уво́дзіць у жыцьцё

2) забясьпе́чваць прыла́дамі або́ і́ншымі сро́дкамі

implementation

n.

ажыцьцяўле́ньне, выкана́ньне, увядзе́ньне n.