пры прыназ

1. (каля) bei (D), an (D);

пры даро́зе am Weg;

пры до́ме сад das Haus hat éinen Gárten;

2. (у прысутнасці) in Ánwesenheit, im Béisein (G або von D); vor (D);

пры све́дках in Ánwesenheit von Zéugen;

пры ўсіх vor állen;

3. (у эпоху) únter (D), zur Zeit (G); in (D);

пры феадалі́зме im Feudalísmus;

пры цары́ zur Zárenzeit;

4. (пры абставінах дзеяння) bei (D);

пры святле́ bei Licht;

пры вядо́мых вару́нках únter bestímmten Bedíngungen;

5. (нягледзячы на) bei (D); trotz (G, D);

пры ўсім тым bei [trotz] álledem;

пры ўсім жада́нні beim bésten Wíllen;

6. (у наяўнасці, маючы з сабою) bei (D), mit (D);

быць пры граша́х bei Kásse [bei Geld] sein;

мець што-н пры сабе́ etw. bei sich (D) háben; míthaben* vt;

пры гэ́тым dabéiпрыадкры́ць, прыадчыні́ць ein wénig öffnen, éinen Spalt óffen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ríchten

1. vt

1) накіро́ўваць; звярта́ць; наво́дзіць;

éine Fráge an j-n ~ звярта́цца да каго́-н. з пыта́ннем;

etw. geráde ~ выпро́стваць [выраўно́ўваць] што-н.;

éinen Brief an j-n ~ накірава́ць [адрасава́ць] каму́-н. пісьмо́

2) прыво́дзіць у пара́дак; ríchte déine Kléider! прывядзі́ сябе́ ў пара́дак!

3) тэх. вывяра́ць, нала́джваць, рыхтава́ць

4) (а)судзі́ць; пакара́ць;

j-n zu Grúnde [zugrúnde] ~ загубі́ць каго́-н.

2. ~, sich

1) кірава́цца (чым-н.), прытры́млівацца (чаго-н.)

2) звярта́цца (да каго-н. – an A)

3) быць накірава́ным;

sich in die Höhe ~ вы́прастацца, уста́ць

4) вайск. раўня́цца;

richt' euch! раўня́йся! (каманда)

5): sich selbst ~ пако́нчыць з сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lében

n -s, -

1) жыццё, існава́нне

ins ~ tréten* — уступа́ць у жыццё

am ~ bléiben* — заста́цца жывы́м

ums ~ kómmen* — загі́нуць

mit dem ~ davónkommen* — вы́ратаваць сваё жыццё

~ und Tréiben — жыццёбыццё

das ~ geníeßen* — мець асало́ду ад жыцця́

sich (D) das ~ leicht máchen — не турбава́цца ні аб чым

am ~ hängen* — любі́ць сваё жыццё

in méinem gánzen ~ — за ўсё сваё жыццё

fürs gánze ~ — на ўсё жыццё

sich (D) das ~ néhmen* — пако́нчыць з сабо́ю, пазба́віць сябе́ жыцця́

~ spéndend — жыватво́рны

~ sprühend — жыццяра́дасны, по́ўны жыцця

2) жыццё, ажыўле́нне, рух

das ~ ist erstórben — жыццё заме́рла

das ~ in die Búde bríngen* — разм. уне́сці ажыўле́нне ў кампа́нію

ins ~ rúfen* — вы́клікаць да жыцця́; ствара́ць (што-н.); пакла́сці пача́так (чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

браць

1. nehmen* vt; ergréifen* vt;

2. (з сабою) mítnehmen* vt;

3. (прыняць) ánnehmen* vt, übernéhmen* vt;

браць на сябе́ адка́знасць die Verántwortung übernéhmen*

4. (пазычаць) bórgen vt, (áus)léihen*, vt púmpen vt (разм – грошы);

браць кні́гу ў бібліятэ́цы ein Buch in der Bibliothék [Bücheréi] áusleihen*;

5. (купіць) káufen vt;

браць біле́ты ў тэа́тр Theáterkarten káufen;

браць біле́ты на самалёт Flúgscheine lösen [káufen];

6. вайск nehmen* vt;

браць шту́рмам im Sturm nehmen*;

браць у пало́н gefángen nehmen*;

◊ браць у дужкі éinklammern vt;

браць верх die Óberhand gewínnen*, den Sieg davóntragen*;

браць ула́ду die Macht ergréifen*;

браць го́лымі рукамі etw. mühelos erréichen;

браць спра́ву ў свае́ ру́кі die Sáche in die Hand nehmen*;

браць каго-н за го́рла j-n аn der Gúrgel pácken;

браць каго-н

на му́шку j-n aufs Korn nehmen*;

браць пача́так séinen Ánfang nehmen*; entstéhen* vi (s);

браць пад руку́ каго-н sich bei j-m éinhaken;

браць сло́ва das Wort ergréifen*;

браць пры́клад з каго-н sich (D) j-n zum Vórbild nehmen*;

браць сябе ў ру́кі sich zusámmennehmen*; sich behérrschen;

браць сло́ва з каго-н j-m das Verspréchen ábnehmen*;

браць пад кантро́ль die Kontrólle übernéhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wáffe

f -, -n

1) збро́я, узбрае́нне

blánke ~ — хало́дная збро́я

~n an Bord — карабе́льная збро́я

atomáre ~n — а́тамная збро́я

automátische ~n — аўтаматы́чная збро́я

hérkömmliche [konventionélle] ~n — звыча́йная збро́я

nukleáre [thermonukleáre] ~n — я́дзерная [тэрмая́дзерная] збро́я

schwére ~n — ця́жкая (пяхо́тная) збро́я

~n und Gerät — вайск. баява́я тэ́хніка

~ mit éingraviertem Námenszug — імянна́я збро́я

~n führen — змага́цца (са збро́яй у рука́х)

die ~n strécken [níederlegen] — скла́сці збро́ю, зда́цца, капітулі́раваць

mit den ~n klírren — бра́згаць збро́яй

únter die ~n tréten* — стаць пад ружжо́

von der ~ Gebráuch máchen — пусці́ць у ход [прымяні́ць] збро́ю

von den ~n stárrend — ≅ узбро́ены да зубо́ў

zu den ~n gréifen* — хапа́цца за збро́ю, падня́ць збро́ю

die ~ aus der Hand schlágen* — абяззбро́іць каго́-н., вы́біць збро́ю з рук у каго́-н.

die ~ gégen sich (A) selbst kéhren [wénden*] — пако́нчыць з сабо́ю, павярну́ць збро́ю супро́ць само́га сябе́

2) перан. збро́я

die géistige ~ — ідэалагі́чная зброя

3) род во́йскаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)