Ábgabe

f -, -n

1) зда́ча, здава́нне; уручэ́нне

2) пада́так, збор

3) спарт. перада́ча, пас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

transfer

[trænsˈfɜ:r]

1.

v.t.

1) перадава́ць (маёмасьць)

2) пераво́зіць; перано́сіць; перамяшча́ць

3) калькава́ць, пераво́дзіць (малю́нак)

4) пераво́дзіць (у і́ншую шко́лу, на і́ншую пра́цу)

5) пераво́дзіць (гро́шы праз банк)

2.

v.i.

перасяда́ць, рабі́ць пераса́дку

3. [ˈtrænsfɜ:r]

n.

1) Law перада́ча f.; дакумэ́нт перада́чы

transfer of authority — перада́ча паўнамо́цтва

2) пераво́дны малю́нак

3) пераса́дка f.

4) пераса́дачны квіто́к

5) пераво́д (гро́шай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wíedergabe

f -, -n перада́ча (зместу), перакла́д (на другую мову); узнаўле́нне

2) прае́кцыя, пака́з, дэманстра́цыя, рэпрадуктава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Übertrágung

f -, -en

1) перано́с

2) перакла́д (на іншую мову)

3) трансля́цыя, перада́ча

4) заражэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pass

I

m -es, Pässe

1) го́рны перава́л

2) спарт. пас, перада́ча

II

m -es, Pässe па́шпарт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ántrieb

m -(e)s, -e

1) падахво́чванне, сты́мул

aus éigenem ~ — добраахво́тна, па ўла́снаму пачы́ну

2) тэх. пры́вад, перада́ча, ця́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зубча́ты, зубча́сты

1. (з зубцамі або зазубрынамі), gezáhnt, gezähnt, gezáckt, záckig, áusgezahnt; mit Zínnen bewéhrt;

зубча́тая сцяна́ die zínnenbewehrte Máuer;

зубча́ты ліст бат gezácktes Blatt;

2. тэх Zahn-, Záhnrad-;

зубча́тае ко́ла Záhnrad n -(e)s, -räder;

зубча́тая перада́ча Záhnradgetríebe n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Vermíttlung, Vermíttelung

f -, -en

1) пасрэ́дніцтва, садзе́йнічанне

durch ~ — дзя́куючы садзе́йнічанню [пасрэ́дніцтву]

2) перада́ча (вопыту, ведаў); давядзе́нне да свядо́масці (значэння чаго-н.)

3) камута́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Überführung

I Ǘberführung

f -, -en

1) пераво́з

2) пераво́д (у другую ўстанову)

3) перада́ча

4) шляхаправо́д, віяду́к

II Überfǘhrung

f -, -en выкрыццё, выяўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

switch

[swɪtʃ]

1.

n.

1) уключа́льнік, улуча́льнік, пераключа́льнік -а m.

2) чыгу́начная стрэ́лка

3) заме́на f.; перада́ча f.

a switch of votes to ano ther candidate — перада́ча галасо́ў друго́му кандыда́ту

4) прут -а́ m.

2.

v.t.

1) улуча́ць; уключа́ць

2) пераво́дзіць, пераво́дзіць

to switch a train to another track — пераве́сьці цягні́к на і́ншыя рэ́йкі

3) зьмяня́ць

to switch the subject — зьмяні́ць тэ́му

4) удара́ць, маха́ць

The horse switched his tail to drive off the flies — Конь махну́ў хвасто́м, каб адагна́ць мух

3.

v.i.

мяня́цца; замяня́цца

The boys switched hats — Хлапцы́ памяня́ліся ша́пкамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)