зубча́ты, зубча́сты
1. (з зубцамі або зазубрынамі), gezáhnt, gezähnt, gezáckt, záckig, áusgezahnt; mit Zínnen bewéhrt;
зубча́тая сцяна́ die zínnenbewehrte Máuer;
зубча́ты ліст
2.
зубча́тае ко́ла Záhnrad
зубча́тая перада́ча Záhnradgetríebe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)