абавя́зак м. 1. Pflicht f -, -en; Verpflíchtung f -, -en; Oblíegenheit f -, -en, Funktion f -, -en (службовы – звыч мн.);
службо́выя абавя́зкі Díenstpflichten pl;
грамадзя́нскі абавя́зак Bürgerpflicht;
вайско́вы [во́інскі] абавя́зак Wéhrpflicht f;
лічы́ць за свой абавя́зак für séine Pflicht hálten;
выко́нваць свае́ абавя́зкі séine Pflíchten erfüllen;
вы́зваліць каго-н. ад абавя́зкаў j-n séiner Pflíchten entbínden*;
(часо́вы) выкана́ўца абавя́зкаў stéllvertretend; amtíerend; in Vertrétung (пры подпісе на дакументах);
наклада́ць абавя́зкі на каго-н. j-m Verpflíchtungen áuferlegen;
гэ́та ўвахо́дзіць у мае́ абавя́зкі das ist méine Pflicht;
2. гл. абавязацельства
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ánnehmen
*
1.
vt
1) прыма́ць, браць
éinen Áuftrag ~ — прыма́ць зака́з
2) узя́ць на сябе́ даручэ́нне
éinen Rat ~ — паслу́хацца пара́ды
3) браць, усынаўля́ць, удачара́ць (дзіця)
3) успрыма́ць
4) дапуска́ць, лічы́ць, згаджа́цца
ángenommen, dass… — дапу́сцім, што…
2.
(sich)
(G) клапаці́цца (аб кім-н., аб чым-н.)
sich éiner Sáche ~ — узя́цца за яку́ю-н. спра́ву
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gláuben
1.
vt ве́рыць, меркава́ць, ду́маць
man sóllte ~… — здава́лася б…
sich sícher ~ — лічы́ць сябе́ ў бяспе́цы
2.
vi (an a) ве́рыць (у каго-н., у што-н.)
das gláube ich schon — мярку́ю, што гэ́та так
j-m ~ — ве́рыць каму́-н.
er glaubt fest darán — ён упэўнены ў гэ́тым
◊ er muss [soll] darán ~ — разм. яму́ пры́йдзецца з гэ́тым (пры)міры́цца; яму́ кане́ц, яго́ пе́сня спе́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
it
[ɪt]
1.
pron.
1) ён, яна́, яно́
poss. – its яго́ны, е́йны, яго́ны
pl. n. – they яны́
poss. – their or theirs і́хні
obj. – them яны́
demonstr. гэ́та, вось
Here is your paper; read it — Вось твая́ газэ́та, чыта́й яе́
2) у ро́лі дзе́йніка зь безасабо́вым дзеясло́вам
it is raining — Ідзе́ дождж
it is cold — Хало́дна
it snows in winter — Узі́мку ідзе́ сьнег . 3. у ро́лі дапаўне́ньня
He thinks he’s it — Ён лічыць сябе́ не́чым ва́жным
2.
n.
1) (у гу́льнях) гуле́ц, які́ му́сіць лавіць, шука́ць, адга́дваць
2) informal не́шта прыва́бнае, апо́шняе сло́ва мо́ды
She has it — Яна́ ма́е не́шта прыва́бнае
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
find
[faɪnd]
1.
v., found, finding
1) знахо́дзіць; адшу́кваць
2) выяўля́ць; ба́чыць; лічы́ць; адчува́ць; заўважа́ць
We found that he could not swim — Мы паба́чылі, што ён ня ўме́е пла́ваць
We find the prices high — Мы ўважа́ем, што цэ́ны высо́кія
He found that he was growing sleepy — Ён адчу́ў, што засына́е
3) дахо́дзіць; трапля́ць
Water finds its level — Вада́ дайшла́ да свайго́ ўзро́ўню
4) Law прызнава́ць; устанаўля́ць (віну́)
2.
n.
1) адкрыцьцё n.
2) вялі́кая ва́ртасная зна́хадка
find oneself —
а) знайсьці сябе́ (свае́ здо́льнасьці, схі́льнасьці)
б) апыну́цца; знайсьці́ся; тра́піць
He found himself in a dilemma — Ён апыну́ўся пе́рад дыле́май
find out — даве́двацца; пазнава́ць; адкрыва́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Narr
m -en, -en
1) ду́рань, прыду́рак
ein áusgemachter ~, ein ~ in Fólio [in Lébensgröße] — кру́глы [набі́ты] ду́рань
j-n zum ~en hálten* — лічы́ць каго́-н. ду́рнем
2) дзіва́к
3) бла́зен
sich zum ~en [éinen ~en] máchen — рабі́ць з сябе́ штукара́ [камедыя́нта, ду́рня]
◊ éinen ~en an j-m, an etw. (D) gefréssen háben — тра́ціць ро́зум ад каго́-н., чаго́-н.
jédem ~en gefällt séine Káppe — ≅ жыве́ кулі́к, дзе прывы́к; ко́жны кулі́к сваё бало́та хва́ліць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Löffel
m -s, -
1) лы́жка
2) тэх. коўш (экскаватара)
3) ву́ха (зайца, труса)
séine ~ spítzen — разм. навастры́ць ву́шы, насцеражы́цца
◊ mit éinem sílbernen [góldenen] ~ im Mund gebóren sein — пахо́дзіць з забяспе́чанай сям’і́; перан. нарадзі́цца пад шчаслі́вай зо́ркай
die Wéisheit mit ~n gegéssen [gefréssen] háben — іран. лічы́ць сябе́ на́дта разу́мным
j-n über den ~ barbíeren — абдуры́ць каго́-н.
eins hínter die ~ bekómmen* — атрыма́ць наганя́й
j-m ein paar hínter die ~ háuen — даць каму́-н. апляву́ху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Únrecht
n -(e)s несправядлі́васць
~ háben — не мець ра́цыі, памыля́цца
~ tun* — дзе́йнічаць няпра́вільна [несправядлі́ва]
~ bekómmen* — не мець ра́цыі; памыля́цца; быць няпра́вільна пакара́ным
j-m ~ gében* — лічы́ць, што хто́сьці памыля́ецца [не ма́е ра́цыі]
es geschíeht ihm ~ — яго́ крыўдзяць
zwíschen Recht und ~ nicht unterschéiden können* — не ве́даць, што до́бра, а што дрэ́нна
im ~ sein — не мець ра́цыі, памыля́цца
mit ~, zu ~ — няпра́вільна, дарма́
etw. zu ~ tun* — дзе́йнічаць [рабі́ць, абыхо́дзіцца] несправядлі́ва ў чым-н.
der Vertrág bestéht zu ~ — дамо́ва [дагаво́р] не ма́е зако́ннай сі́лы [не правамо́цная, -ны]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rate
I [reɪt]
1.
n.
1) тэ́мп -у m., ху́ткасьць f.
at the rate of 80 kilometers an hour — з ху́ткасьцю 80 кілямэ́траў на гадзі́ну
at a steady rate — са ста́лай ху́ткасьцю
2) но́рма f., паме́р -у m.; ко́лькасьць, цана́ f.
We pay the regular rate — Мы пла́цім нарма́льную цану́
postal rates — пашто́выя тары́фы
3) кля́са f., ра́нг -у m.
He is a first rate artist — Ён першакля́сны маста́к
2.
v.t.
1) ацэ́ньваць
2) лічы́ць, уважа́ць за каго́-што
He was rated the best poet of his time — Яго́ лічы́лі за найле́пшага паэ́та яго́ных часо́ў
3) вызнача́ць паме́р пада́тку
4) заслужы́ць
He rated a prize — Ён заслужы́ў узнагаро́ду
•
- at any rate
- birth rate
- death rate
II [reɪt]
v.t.
га́ніць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
réchnen
1.vi
1) лічы́ць, вылі́чваць;
im Kopf ~ падлі́чваць у галаве́;
von héute an geréchnet пачына́ючы з сённяшняга дня
2) (auf A) разлі́чваць, спадзява́цца (на каго-н., на што-н.)
3) (mit D) лічы́цца (з кім-н., з чым-н.)
2. vt
1) раша́ць, вылі́чваць, падлі́чваць
2) (zu D) прылі́чваць (да каго-н., да чаго-н.);
das muss man ihm zur Éhre ~ гэ́та ро́біць яму́ го́нар;
j-m etw. zum [als] Verdíenst ~ ста́віць каму́-н. што-н. у заслу́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)