Verbum

мардава́цца

1. (выбівацца з сіл) erschöpft sein;

2. разм. (мучыцца) sich quälen, sich ábquälen (з-за чаго-н. mit D)

дае́хаць ánkommen* vi (s) (да чаго-н. an D); erréichen vt;

дае́хаць да до́ма das Haus erréichen, zu Háuse ánkommen*

дапрацава́цца разм. (да чаго-н.) sich (D) etw. durch Árbeit zúziehen*;

◊

дапрацава́цца да галаўно́га бо́лю vom lángen Árbeiten Kópfschmerzen bekómmen*

прыкры́ты

1. (няшчыльна зачынены) ángelehnt, nicht ganz zúgemacht;

2. (захаваны ад чаго-н.) bedéckt, zúgedeckt;

3. (замаскіраваны) bemäntelt, verdéckt, verschléiert

пры́ткі

1. разм. (хуткі, скоры) rasch, schnell; hástig (імклівы);

2. перан., разм. (ахвочы) verséssen, erpícht (да чаго-н. auf A)

рыхтава́ць​^I

1. vórbereiten vt (да чаго-н. auf A, für A, zu D);

2. (спецыялістаў) áusbilden vt, heránbilden vt

падкі́нуць

1. гл. падкідаць 1., 3., 4., 5.;

2. (дадаць да чаго-н.) hinzúwerfen* vt; ánlegen vt, náchlegen vt (дровы)

берагчы́ся

1. (быць асцярожным) sich schónen; sich vórsеhen*;

2. (асцярагацца) sich hüten, sich in Acht néhmen* (чаго-н. vor D)

зыхо́дзіць (грунтавацца) áusgehen* vi (s) (з чаго-н. von D), sich gründen (auf A); basíeren vi, sich stützen (auf A)