one
1) адзі́н -наго́
2) (замяня́е ране́й ужы́ты назо́ўнік)
3) адно́ цэ́лае
1) адзі́н
2) такі́ са́мы
3) не́йкі, адзі́н
4) няшма́т
5) пе́ршы
(ужыва́ецца безасабо́ва)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
one
1) адзі́н -наго́
2) (замяня́е ране́й ужы́ты назо́ўнік)
3) адно́ цэ́лае
1) адзі́н
2) такі́ са́мы
3) не́йкі, адзі́н
4) няшма́т
5) пе́ршы
(ужыва́ецца безасабо́ва)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
face
1) твар -у
2) вы́раз тва́ру
3) грыма́са
4) во́нкавы вы́гляд
5) пярэ́дняя ча́стка; до́бры, пра́вы бок (ткані́ны); паве́рхня
6) фаса́д -а
v.
1) стая́ць тва́рам, стая́ць пе́рад
2) зварача́цца, быць зьве́рнутым у які́-н. бок; выхо́дзіць
3) адва́жна сустрака́ць, супрацьстая́ць (во́рагу, ця́жкасьцям)
4) абліцо́ўваць (дом цэ́глай)
5) палірава́ць, абто́чваць (ка́мень)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
schélten
1.
2.
3.
(mit
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wut
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zóllen
1) плаці́ць (мыта)
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
überhében
I
1.
2.
(
II
1) надрыва́цца (ад цяжару)
2) набіра́цца пы́хі; фанабэ́рыцца (перад
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bann
1) выгна́нне, бані́цыя, апа́ла
2) ча́ры, прыва́бнасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Streit
1) спрэ́чка; сва́рка
2) спра́ва, працэ́с, спрэ́чкі (у судзе)
3) схва́тка, суты́чка, бой
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
уніка́ць
1. (пазбягаць чаго
уніка́ць небяспе́кі der Gefáhr entrínnen*;
2. (пазбягаць каго
уніка́ць людзе́й die ménschliche Geséllschaft méiden*; sich ábsondern;
ён уніка́е сустрэ́ч з ёю er méidet sie er verméidet es, mit ihr zusámmenzutreffen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
устанаві́ць
1. (змясціць)
2. (наладзіць) hérstellen
устанаві́ць су́вязь éine Verbíndung hérstellen;
устанаві́ць канта́кт з
3. (увесці, вызначыць) féstsetzen
устанаві́ць час (die) Zeit bestímmen [féstlegen];
устанаві́ць цану́ den Preis féstsetzen;
4.
устанаві́ць факт éine Tátsache féststellen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)