Verbum

аднасі́ць (пра вопратку, абутак) ábtragen* vt, ábnutzen vt

адпа́свіцца (адкарміцца на пашы – пра жывёл) wéiden vi

затакава́цца (пра птушак) sich vom Bálzen hínreißen lássen*

затрыма́цца sich áufhalten*; ǘberfällig sein (напр. пра самалёт)

згнаі́ць verfáulen [verdérben] lássen*; úmkommen lássen* (перан. пра чалавека)

абле́зці

1. (страціць валасы, пер’е) kahl wérden; sich ábreiben* (зношвацца);

каўне́р абляза́е абла́зіць der Pélzkragen wird kahl [réibt sich ab];

2. (ліняць) (sich) háaren (пра жывёл); (sich) häuten (пра змяю); (sich) máusern vi (пра птушак);

3. (пра лак, фарбу) ábbröckeln vi (s), ábgehen* vi (s); die Fárbe verlíeren* (паліняць)

убо́іна м., ж. разм. (пра мужчыну) Bä́renhäuter m -s, -; Fáulenzer m -s, -, Fáulpelz m -es, -e; (пра жанчыну) Fáulenzerin f -, -nen

дзвы́нкаць

1. (пра шкло, метал і г. д.) klírren vi; rásseln vi;

2. (пра насякомых) súmmen vi, súrren vi, brúmmen vi

праясні́цца

1. sich áufklären, sich áufheitern; sich áufhellen, áufstrahlen vi, áufleuchten vi (пра твар); klar wérden (пра думку);

2. гл. праяснець

прыма́цца

1. зал. стан akzeptíert [ángenommen, éingenommen, entgégengenommen, gehálten] wérden;

2. с.-г. (пра расліны) Wúrzel fássen;

3. мед. (пра прышчэпку) éine pósitive [-və] Reaktión zéigen