Gefállen
I
m -s, - паслу́га, ла́ска
j-m éinen ~ tun* — зрабі́ць ла́ску [паслу́гу] каму́-н.
II
n -s здавальне́нне
an etw. (D) ~ fínden* — мець здавальне́нне ў чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
matsch
a
1) той, хто прайгра́ў (у гульні)
j-n ~ máchen — нане́сці каму́-н. паражэ́нне
2) разм. сла́бы, вя́лы; дрэ́нны, хво́ры
sein Mágen ist ~ — яго́ стра́ўнік расстро́іўся
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vórrang
m -(e)s перава́га, першынство́
den ~ vor j-m háben — мець перава́гу пе́рад кім-н., пераўзыхо́дзіць каго́-н.
j-m den ~ éinräumen — уступі́ць каму́-н. першынство́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vórzug
m -(e)s, -züge
1) перава́га
j-m den ~ gében* — аддава́ць перава́гу каму́-н.
2) перава́га, ва́ртасць
sie hat víele Vórzüge — у яе́ мно́га до́брых я́касцей
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Sócke
f -, -n шкарпэ́тка
auf den ~en géhen* — ісці́ ці́ха [бясшу́мна]
◊ j-m auf den ~n sein — наступа́ць каму́-н. на пя́ты
sich auf die ~n máchen — уцячы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ánsporn
m -(e)s сты́мул; заахво́чванне
j-m éinen ~ (zu D) gében* — 1) заахво́чваць (каго-н. да чаго-н.); 2) даць (каму-н.) штуршо́к (да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
würdigen
vt
1) (G) удасто́йваць (каго-н. чым-н.)
2) цані́ць, ацэ́ньваць (каго-н., што-н.); аддава́ць нале́жнае (каму-н., чаму-н.)
3) адзнача́ць (поспехі; знамянальныя дні)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
flúchen
vi
1) ла́яцца, гавары́ць брды́кія сло́вы
2) (auf A) пракліна́ць (каго-н., што-н.)
j-m álles Böse an den Hals ~ — жада́ць каму́-н. усяля́кай напа́сці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
húldigen
vi (D)
1) шанава́ць, паважа́ць (каго-н.)
éiner Frau ~ — заляца́цца да жанчы́ны
den Künsten ~ — служы́ць маста́цтву
dem Alkohól ~ — жарт. служы́ць Ба́хусу
2) прысяга́ць на ве́рнасць (каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Korb
m -(e)s, Körbe
1) ко́ш(ык), ко́раб
◊ éinen ~ bekómmen* — атрыма́ць адмо́ву
j-m éinen ~ gében* — адмо́віць каму́-н. (пры сватанні)
2) ву́лей
3) горн. (пад’ёмная) кле́тка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)