Korb
m -(e)s, Körbe
1) ко́ш(ык), ко́раб
◊ éinen ~ bekómmen* — атрыма́ць адмо́ву
j-m éinen ~ gében* — адмо́віць каму́-н. (пры сватанні)
2) ву́лей
3) горн. (пад’ёмная) кле́тка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)