Verbum

падла́джвацца, падла́дзіцца

1. (да чаго-н.) sich ánpassen (D);

2. (да каго-н.) sich éinschmeicheln (bei D)

пазабаўля́ць amüsíeren vt, belústigen vt; unterhálten* vt (забавіць) (чым-н. mit D); Vergnügen beréiten (каго-н. D)

паручы́цца (за каго-н., за што-н.) bürgen vi, sich verbürgen (für A), Bürgschaft léisten; háften vi

паспадзява́цца báuen vi (на каго-н., на што-н. auf A); sich verlássen* (auf A – быць упэўненым)

перакрыві́ць

1. verbíegen* vt, verdréhen vt; krümmen vt;

2. разм. (перадражніць) náchäffen (каго-н. A або D)

прабачэ́нне н. Entschúldigung f -, -en;

прасі́ць прабачэ́ння um Entschúldigung [Verzéihung] bítten*, sich entschúldigen (у каго-н. bei D)

спало́хацца erschrécken* vt (s), erschrócken sein, éinen Schreck bekómmen*, Ángst bekómmen* (чаго-н, каго-н. vor D)

ача́хнуць

1. (астыць) kalt wérden, (sich) ábkühlen;

2. перан. (ахаладзець да каго-н., чаго-н.) gléichgültig wérden

вартава́ць

1. (ахоўваць) bewáchen vt, behüten vt;

2. разм. (падсцерагаць) áuflauern vi (каго-н. D), ábpassen vt

абавяза́ць verpflíchten vt; (каго-н.) verpflíchten vt; j-m Verpflíchtungen áuferlegen; es j-m zur Pflicht máchen