Verbum

кпіць spótten vi (з каго-н, чаго-н über A), verspótten vt; bespötteln vt (пасмейвацца); verhöhnen vt

ача́хнуць

1. (астыць) kalt wérden, (sich) ábkühlen;

2. перан (ахаладзець да каго-н, чаго-н) gléichgültig wérden

вартава́ць

1. (ахоўваць) bewáchen vt, behüten vt;

2. разм (падсцерагаць) áuflauern vi (каго-н D), ábpassen vt

наглядзе́цца sich satt séhen* (на каго-н, на што-н an D); sich (D) zur Genüge ánsehen*

наня́цца sich verdíngen*; in Dienst treten*;

наня́цца прадаўшчы́цай sich als Verkäuferin verdíngen* (да каго-н bei D)

нядобразычлі́вы nicht wóhlwollend, míssgünstig, ábgeneigt; übel wóllend (варожы);

быць нядобразычлі́вым да каго-н j-m übel wóllen*

няна́вісць ж Hass m -es (да каго-н, чаго-н gegen, auf A);

з няна́вісцю voll Hass

збе́гаць разм (hín)láufen* vi (s);

збе́гаць па што-н, па каго-н etw. [j-n] hólen [bríngen*]

зме́раць (áb)méssen* vt, áusmessen* vt;

◊ зме́раць каго-н по́зіркам j-n mit éinem Blick méssen*, taxíeren

прысу́тнасць ж Ánwesenheit f -, Gégenwart f -, Béisein n -s;

у прысу́тнасці in Ánwesenheit [im Béisein] (каго-н von D)