пазна́ць

1. (прызнаць знаёмага або знаёмае) erknnen* vt;

пазна́ць па пахо́дцы разм am Gang erknnen*;

пазна́ць паво́дле падабе́нства an der Ähnlichkeit erknnen*;

пазна́й самаго́ сябе́! erknne dich selbst!;

2. філас (вывучыць з’явы) erknnen* vt;

3. (атрымаць уяўленне) erfhren* vt (пра што von D, über A);

4. (перажыць) erlben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rerun

1. [,ri:ˈrʌn]

v.i. -ran, -running

ізно́ў бе́гчы

2. [ˈri:rʌn]

n.

стара́я тэлевізі́йная прагра́ма або́ фільм пака́званы ізно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scroll

[skroʊl]

1.

n.

1) скру́так (пэрга́мэнту або́ папе́ры)

2) сьпіс імёнаў, падзе́яў

2.

v.t. Comput.

пракру́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

she

[ʃi:]

1.

pron., sing. nom. she, poss. hers

яна́

2.

n.

асо́ба або́ жывёліна жано́чага ро́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shrine

[ʃraɪn]

n.

1) грабні́ца з мо́шчамі сьвято́га

2) ме́сца паклане́ньня, про́шча, сьвяты́ня f. (рэлігі́йная або́ нацыяна́льная)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

comedown

[ˈkʌmdaʊn]

n.

1) informal заняпа́д -у m., зьбядне́ньне n.

2) стра́та стано́вішча або́ ра́нгу, дэграда́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

commandant

[ˈkɑ:məndænt]

n.

1) нача́льнік -а m. (вае́ннай акадэ́міі або́ шко́лы), камандзі́р -а m.

2) камэнда́нт (крэ́пасьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deduce

[dɪˈdu:s]

v.

1) выво́дзіць (з агу́льнага пра́віла); дахо́дзіць, даду́мвацца, рабіць высно́ву

2) прасо́чваць (пахо́джаньне або́ пача́ткі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

depreciate

[dɪˈpri:ʃieɪt]

v.t.

1) зьмянша́ць, зьніжа́ць а́ртасьць або́ цану́)

2) абясцэ́ньваць, гавары́ць пага́рдліва, без пава́гі, прымянша́ць (зна́чаньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dismember

[dɪsˈmembər]

v.t.

1) рэ́заць на ча́сткі; дзялі́ць на ча́сткі

2) адраза́ць або́ адрыва́ць кане́чнасьці (руку́, нагу́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)