live up to

жыць, дзе́йнічаць зго́дна з чым (пры́нцыпамі, пра́віламі)

to live up to the treaty — трыма́цца пастано́ваў тракта́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паве́рхня ж berfläche f -, -n, Fläche f;

зямна́я паве́рхня rdoberfläche f -;

паве́рхня вады́ Wsserspiegel m -s;

падыма́цца на паве́рхню an die berfläche drngen*;

трыма́цца на паве́рхні sich über Wsser hlten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Entfrnung

f -, -en

1) адле́гласць, адда́ленасць

sich in iniger ~ hlten*трыма́цца на адле́гласці

2) выдале́нне, звальне́нне (ад пасады)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

behrren

vi (h, s)

1) насто́йваць (auf A, bei D – на чым-н.)

2) не мяня́цца; трыма́цца свайго́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хісну́цца, хіста́цца

1. wnken vi, schwngen* vi, wckeln vi; tumeln vi (h, s) (няцвёрда трымацца на нагах); trkeln vi (пра n’янага);

2. перан (быць у нерашучасці) schwnken vi, nschlüssig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыкта́т м Diktt n -(e)s, -e;

палі́тыка дыкта́ту die Politk des Diktts;

трыма́цца дыкта́ту dem Diktt gehrchen; sich nach dem Diktt rchten;

падпарадко́ўвацца дыкта́ту мо́ды dem Diktt der Mode gehrchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blackguard

[ˈblægɑ:rd]

1.

n.

няго́днік -а m., падлю́га -і m. & f.

2.

v.t.

ла́яцца непрысто́йнымі сло́вамі

3.

v.i.

трыма́цца як няго́днік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stand out

а) выдава́цца, вытырка́цца, утвара́ць вы́ступ

б) вылуча́цца; кі́дацца ў во́чы

в) не здава́цца, трыма́цца

г) вы́трываць да канца́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aback

[əˈbæk]

adv.

наза́д, ты́лам, уза́д, зза́ду

to stand aback from — трыма́цца зза́ду, на адле́гласьці

to take aback — зьбянтэ́жыць, засьпе́ць зьняна́цку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

observance

[əbˈzɜ:rvəns]

n.

1) прытры́мваньне (зако́ну), адзначэ́ньне n. (сьвя́та)

2) рэлігі́йны цырыманія́л

3) пра́віла або́ звы́чай, яко́га трэ́ба трыма́цца

4) назіра́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)