embrace

[imˈbreɪs]

1.

v.

1) абдыма́ць (-ца)

2) прыма́ць (рэлі́гію, наго́ду)

3) абніма́ць, ахапля́ць (во́кам), зьмяшча́ць

2.

n.

абды́мкі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

развіва́цца

1. (раскручвацца, выпроствацца) sich ábwickeln, geráde wérden;

2. (прымаць шырокі размах, прагрэсаваць) sich entwíckeln; éinen Áufschwung erlében, áufblühen vi (s);

бу́рна развіва́цца éinen stürmischen Verláuf néhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kassíeren

vt

1) прыма́ць у ка́су

Béiträge ~ — збіра́ць узно́сы [скла́дкі]

2) юрыд. касава́ць, скасо́ўваць, адмяня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

empfángen

*

1.

vt

1) атры́мліваць, прыма́ць, браць

2) сустрака́ць (гасцей)

2.

vi зацяжа́рыць, зача́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дзе́йны

1. wírksam, tätig, tátkräftig, aktiv [-´ti:f], enérgisch; rége (ажыўлены);

дзе́йная падрыхто́ўка rége Vórbereitungen;

прыма́ць дзе́йны ўдзе́л tätig mítwirken, Ánteil néhmen* (у чым-н. an D);

2. гл. дзеючы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

adopt

[əˈdɑ:pt]

v.t.

1) усынаўля́ць; удачара́ць

an adopted child — прыёмнае дзіця́

2) прыма́ць

The committee adopted the resolution — Камітэ́т прыня́ў рэзалю́цыю

3) запазыча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ве́дама

1. прысл. гл. вядома;

даве́сці да ве́дама benáchrichtigen vt, j-n in Kénntnis sétzen;

прыма́ць да ве́дама zur Kénntnis nehmen*; sich (D) mérken;

2. часц. únbedingt; natürlich, fréilich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entschéiden

*

1.

vt выраша́ць, прыма́ць рашэ́нне

2.

(sich) адва́жвацца, нава́жвацца (für A – на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

posture

[ˈpɑ:stʃər]

1.

n.

1) паста́ва, по́за f. (це́ла)

2) informal стано́вішча n., пазы́цыя f., стан -у m. (спра́ваў)

2.

v.

прыма́ць, займа́ць по́зу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

initiate

1. [ɪˈnɪʃieɪt]

v.t.

1) пачына́ць, распачына́ць, ініцыява́ць

2) урачы́ста прыма́ць у арганіза́цыю, адкрыва́ць таямні́цу

3) знаёміць, уво́дзіць каго́ ў што, утаямні́чваць

2. [ɪˈnɪʃiət]

n.

новапрыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)