reversible

[rɪˈvɜ:rsəbəl]

1.

adj.

абарача́льны, двухбако́вы

reversible raincoat — двухбако́вы плашч (плашч, які́ мо́жна насі́ць на або́два бакі́)

2.

n.

двухбако́вае адзе́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vermten

vt

1) меркава́ць, здага́двацца

2) падазрава́ць

das lässt sich nur ~ — аб гэ́тым мо́жна то́лькі здага́двацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uswachsen

sub n -s гл. auswachsen*

◊ das ist zum ~! — ≅ цярпе́нне мо́жа ло́пнуць!, з глу́зду мо́жна з’е́хаць!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вар’яце́ць

1. (траціць розум) den Verstnd verleren*, verrückt wrden;

мо́жна звар’яце́ць! разм es ist zum Whnsinnigwerden [Verrücktwerden]!;

2. (бурна, хаатычна выяўляцца) wüten vi, tben vi, rsen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

disposable

[dɪˈspoʊzəbəl]

adj.

1) які мо́жна вы́кінуць, які выкіда́ецца, аднаразо́вы

disposable paper plates — аднаразо́выя папяро́выя тале́ркі

2) які ма́ецца ў распараджэ́ньні; ная́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віць wnden* vt;

віць вянкі́ Kränze wnden*;

віць вяро́ўку inen Strick drhen;

віць гняздо́ ein Nest buen;

з яго́ вяро́ўкі мо́жна віць er lässt sich lles gefllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згавары́цца, згаво́рвацца sich verbreden, zum inverständnis kmmen*; verbreden vt (дамовіцца аб чым);

з ім мо́жна згавары́цца er lässt mit sich rden; mit ihm ist leicht [gut] uszukommen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сумнява́цца (у кім, у чым) zwifeln vi (an D), bezwifeln vt (A), Zwifel [Bednken] hgen [trgen*];

мо́жна не сумнява́цца ў тым, што … es bestht kin Zwifel, dass …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

totlachen

I ttlachen

(sich) аддз. паміра́ць са сме́ху

II ttlachen

das ist zum ~! — мо́жна паме́рці са сме́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

amenable

[əˈmi:nəbəl]

adj.

1) паслухмя́ны; падаўкі́

He is amenable to persuasion — Яго́ мо́жна перакана́ць

2) адка́зны

amenable to the law — адка́зны перад зако́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)