то́нкі dünn; fein; zart (пяшчотны, ласкавы); schlank (хударлявы, стройны);
то́нкі шоўк dünne Séide;
то́нкія па́льцы féine [zárte, schlánke] Fínger;
то́нкія ры́сы тва́ру féine (Gesíchts)züge;
то́нкі го́ лас féine [dünne, zárte] Stímme;
2. (далікатны) fein, verféinert;
то́нкі пах féiner [léichter] Gerúch;
◊
то́нкі смак féiner [áusgesuchter] Geschmáck;
3. (чуллівы – пра органы пачуццяў):
то́нкі слых schárfes [féines] Gehör;
◊
то́нкі намёк éine léise Ánspielung [Ándeutung]; ein Wink mit dem Záunpfahl (іран.);
4. (гнуткі, праніклівы) fein, spítzfíndig;
5. (які добра разбіраецца) то́нкі ро́зум schárfer Verstánd;
то́нкі зна́ўца profúnder Kénner;
то́нкі палі́тык gewíefter Polítiker
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
nice
[naɪs]
adj.
1) прыго́жы, прые́мны, мі́лы
it is not nice — Гэ́та непрыго́жа
a nice face — прые́мны, мі́лы твар
nice weather — прые́мнае надво́р’е
a nice home — прыго́жы дом
2) ве́тлівы, ува́жлівы, до́бры
He was nice to us — Ён быў ве́тлівы з на́мі
3) даліка́тны; то́нкі
a nice problem — даліка́тная спра́ва
a nice ear — то́нкі слых
a nice distinction — то́нкая ро́зьніца
4) дакла́дны; перабо́рлівы, патрабава́льны
nice in his eating — перабо́рлівы ў е́жы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fine
I [faɪn]
1.
adj.
1) высакая́касны, ве́льмі до́бры, даскана́лы, выда́тны, фа́йны
2) ачы́шчаны, высакапро́бны (пра зо́лата)
3) ве́льмі дро́бны або́ то́нкі; даліка́тны
fine lace — то́нкія кару́нкі
fine skin — даліка́тная ску́ра
4) во́стры
a fine edge — во́страе лязо́
5) то́нкі
fine distinction — то́нкае адро́зьненьне
6) прыго́жы; згра́бны (чалаве́к); вы́танчаны (пра стыль мо́вы)
7) харо́шы, паго́дны (пра надво́р’е)
8) кваліфікава́ны (наста́ўнік)
2.
adv., informal
фа́йна, выда́тна
•
- fine arts
II [faɪn]
1.
n.
штраф -у m.
2.
v.t.
штрафава́ць; наклада́ць штраф на каго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
quiet
[ˈkwaɪət]
1.
adj.
1) ці́хі, ціхі́, ціхе́нькі, паво́льны
а) a quiet river — ці́хая рака́
б) quiet footsteps — ці́хія кро́кі
2) ці́хі, маўклі́вы (пра чалаве́ка)
3) спако́йны; даліка́тны, сьці́плы
a quiet mind — спако́йныя ду́мкі
quiet manners — даліка́тныя мане́ры
4) спако́йны, няя́ркі
quiet colors — спако́йныя ко́леры
2.
v.t.
1) супако́йваць
The mother quieted her frightened child — Ма́ці супако́іла сваё спало́ханае дзіця́
2) суніма́ць (напр. ад пла́чу)
3.
v.i.
супако́йвацца; суніма́цца; сьці́швацца; прыціха́ць (пра го́ман)
4.
n.
цішыня́ f.; супако́й -ю m.
•
- quiet down
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)