Verbum

прысусе́джвацца, прысусе́дзіцца (да каго-н.) разм. sich zu j-m setzen; sich nében j-n setzen

прыцэ́львацца, прыцэ́ліцца visíeren [vi-] vi, zíelen vi (у каго-н., у што-н. auf A, nach D)

раскрыча́цца ein stárkes Geschréi erhében*, in ein Geschréi áusbrechen*;

раскрыча́цца на каго-н. j-n ánschreien* [ánbrüllen]

распяка́ць разм. (каго-н.) j-n tüchtig áuszanken, j-m den Kopf wáschen*, j-n herúntermachen

перасцерага́ць wárnen vt (ад чаго-н., каго-н. vor D); verwárnen vt; die Wárnung ergéhen lássen*

абвыка́ць, абвы́кнуць (прывыкаць) sich (allmählich) gewöhnen (да каго-н., чаго-н. an A); éine Gewóhnheit ánnehmen*

адчужэ́нне

1. юрыд. Entéignung f -, Konfiskatión f -;

2. (аддаленне ад каго-н.) Entfrémdung f -, Isolíertheit f -

замо́віць​^II разм.:

замо́віць [закі́нуць] сло́ва за каго-н. разм. für j-n ein gútes Wort éinlegen

зрачы́ся, зрака́цца verzíchten vi (каго-н., чаго-н. auf A); sich lóssagen (von D), áufgeben* vt

інвалі́днасць ж. Invalidität [-vɑ-] f -, Verséhrtheit f -; Árbeitsunfähigkeit f -;

пераве́сці каго-н. на інвалі́днасць j-n invalidisíeren [-vɑ-]