Verbum

пагадзі́цца, пагаджа́цца

1. (згадзіцца на што-н.) éinwilligen vi (in A); éinverstanden sein (mit D); séine Zústimmung gében* (zu D);

2. (з кім-н., чым-н.) béistimmen vi (D), zústimmen vi (D); zúgeben* vt (прызнаць);

пагадзі́цца з яго прапано́вай séinem Vórschlag zústimmen;

3. (дамовіцца) überéinkommen* аддз. vi (s); veréinbaren vt; verábreden vt;

мы пагадзі́ліся е́хаць ра́зам wir kamen überéin, geméinsam ábzufahren;

4. (памірыцца) sich versöhnen (з кім-н. mit D);

5. (прывыкнуць) sich ábfinden* (з чым-н. mit D)

круці́ць

1. dréhen vt; zwírnen vt (сучыць);

круці́ць ву́сы den Schnúrrbart dréhen [zwírbeln];

круці́ць цыга́р(к)у éine Zigarétte dréhen;

2. (пыл, снег – пра вецер, буру) wírbeln vi, áufwirbeln vi;

3.:

круці́ць кім-н. разм. j-n um den kléinen Fínger wíckeln;

4.:

круці́ць з кім-н. разм. mit j-m ein Líebesverhältnis háben;

круці́ць галаву́ каму-н. j-n írre máchen, j-m den Kopf verdréhen;

круці́ць ру́кі каму-н. j-m die Árme nach hínten dréhen

лічы́цца

1. (з кім-н., чым-н.) berücksichtigen vt; Rücksicht néhmen* (з кім-н. auf A); in Betrácht zíehen*;

не лічы́цца ні з чым auf nichts Rücksicht néhmen*;

з ім тут лі́чацца разм. er stellt hier étwas dar;

2. (успрымацца як-н.) gélten* vi (als N, für A);

ён лі́чыцца найле́пшым наста́ўнікам er gilt als der béste Léhrer;

лі́чыцца, што… es wird ángenommen, dass…, man glaubt, dass…;

гэ́та не лі́чыцца das gilt nicht; das zählt nicht

развяза́цца

1. áufgehen* vi (s), sich lösen (пра вузел і пад.);

2. разм. (з кім-н. з чым-н.) lóswerden аддз. vi (s); sich (D) etw. vom Háls(e) scháffen;

◊

язы́к развяза́ўся die Zúnge löste sich