Art

f -, -en

1) род, від, гату́нак; паро́да

néuer [álter] ~ — но́вага [старо́га] узо́ру

2) спо́саб, мане́ра

auf díese ~ (und Wéise) — такі́м спо́сабам

in séiner ~ — пасво́йму

die ~ und Wéise — спо́саб дзе́яння

auf éigene ~ — па-сво́йму

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dealing

[ˈdi:lɪŋ]

n.

1) спо́саб дзе́яньня, ста́ўленьне n., падыхо́д -у m. (да і́ншых)

fair dealing — справядлі́вае захава́ньне

2) раздава́ньне ка́ртаў

•

- dealings

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nomadic

[noʊˈmædɪk]

adj.

качавы́, качэ́ўны, качэ́ўніцкі (пра лад, пле́мя, ю́рту), вандро́ўны, вандро́ўніцкі

nomadic way of life — вандро́ўны спо́саб жыцьця́, качэ́ўніцтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

device

[dɪˈvaɪs]

n.

1) плян, спо́саб -у m., шту́чка f.

2) апара́т -у m.; прыстасава́ньне, сна́дзіва n., прыла́да f.

3) эмбле́ма f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

policy

I [ˈpɑ:ləsi]

n., pl. -cies

1) палі́тыка f., спо́саб кірава́ньня, паліты́чны курс

2) практы́чная му́драсьць, разва́жнасьць f.

II [ˈpɑ:ləsi]

n., pl. -cies

страхавы́ по́ліс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сакрэ́тны

1. gehéim; vertráulich (канфідэнцыяльны);

сакрэ́тны дакуме́нт Gehéimdokument n -(e)s, -e;

2. (патайны, з сакрэтам) Gehéim-;

сакрэ́тны замо́к Gehéimschloss n -es, -schlösser;

сакрэ́тны спо́саб вытво́рчасці Gehéimverfahren n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verhálten

n -s

1) паво́дзіны, спо́саб дзе́яння

2) (zu D) ста́ўленне, адно́сіны (да каго-н., да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stil

I

m -(e)s, -e

1) стыль

ein papíerner ~ — канцыля́рскі стыль

2) маст. стыль

3) стыль, спо́саб дзе́яння

Aktiónen größeren ~s — дзе́янні шыро́кага [вялі́кага] разма́ху

II

m -(e)s, -e стыль (спосаб летазлічэння)

der Kalénder néuen [álten] ~s — калянда́р но́вага [старо́га] сты́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

expedient

[ɪkˈspi:diənt]

1.

adj.

1) мэтазго́дны, дамэ́тны, спра́ўны; адпаве́дны абста́вінам, выго́дны

2) своекары́сьлівы

2.

n.

спо́саб -у m., сро́дак -ку m. (для асягне́ньня мэ́ты)

political expedients — паліты́чныя хі́трыкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

usage

[ˈju:sɪdʒ]

n.

1) карыста́ньне, абыхо́джаньне n.

The car has had rough usage — З машы́най абыхо́дзіліся нядба́ла

2) агу́льна прыня́ты звы́чай, звы́чка, умо́ўнасьці, пра́ктыка

3) нарма́льны спо́саб ужыва́ньня мо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)