Verbum

нацягну́ць

1. (án)spánnen vt; (án)zíehen* vt; stráffziehen* аддз. vt;

нацягну́ць ле́йцы die Zügel (straff) ánziehen*;

2. (распростваючы замацаваць) áufspannen vt, áufziehen* vt;

нацягну́ць пала́тку ein Zelt áufschlagen*;

3. (адзець, абуць) (mit Mühe) ánziehen* vt;

4. (настояцца – пра чай і пад.) zíehen* vi;

5. (накрыцца) zíehen* vt;

нацягну́ць на сябе́ ко́ўдру die Décke über sich zíehen*;

6. (прынесці ў пэўнай колькасці) etw. zusámmenbringen*, zusámmenschleppen vt;

7. (завысіць адзнаку, паказчык) gében*;

нацягну́ць адзна́ку éine höhere [kaum verdíente] Zensúr gében*

налята́ць​^II, наляце́ць

1. (прыляцець у вялікай колькасці) ángeflogen kómmen*;

наляце́ла шмат мух viele Flíegen sind herbéigeflogen;

2. разм. (напасці) sich stürzen (на каго-н., што-н. auf A), hérfallen* vi (über A), überfállen* vt;

я́страб наляце́ў на курэ́й der Hábicht stürzte sich auf die Hühner;

3. (наткнуцца, наскочыць) stóßen* vi (s) (на што-н. A, gégen A); zusámmenstoßen* vi (s) (сутыкнуцца);

машы́на наляце́ла на слуп das Auto ráste [sáuste] gégen éinen Pfósten;

4. (накінуцца з лаянкай) hérfallen* vi (на каго-н. über A, з чым-н. mit);

5. (пра вецер, дождж і г. д.) heránstürmen vi (s), sich plötzlich erhé ben*

у прыназ.

1. (у каго-н.) bei (D);

вучы́цца ў каго-н. bei [von] j-m lérnen;

2. (пры наяўнасці чаго-н.) спалучэнне яго з займ. або наз. перакладаецца: 1) займ. або наз. у N:

у мяне́ ёсць ich hábe;

у мяне́ няма́ ich hábe nicht [kein];

у мяне́ не было́ кні́гі ich hátte kein Buch; 2) займ., або наз. у D:

у яго́ балі́ць галава́ der Kopf tut ihm weh;

у мяне́ ўзні́кла ідэ́я mir kam ein Gedánke;

3. (пры пазбаўленні чаго-н.) спалучэнне яго з дзеясловам «узяць» і г. д. перакладаецца пры дапамозе адпаведнага дзеяслова і займ. або наз. у D);

у дзіця́ці адабра́лі ца́цку man hat dem Kind ein Spíelzeug wéggenommen;

4. (пры абазначэнні кірунку) in (A); nach (D) (перад геаграфічнымі назвамі):

ісці́ ў вёску ins Dorf géhen*;

е́хаць у Берлі́н nach Berlín fahren*;

5. (унутр, унутры чаго-н.) in (D на пыт. «дзе?», A на пыт. «куды?»):

запіса́ць у сшы́так ins Heft schréiben*;

у газе́це in der Zéitung;

6. (пры абазначэнні часу, даты) in (D):

у сту́дзені im Jánuar;

у двана́ццаць гадзі́н разм. um zwölf Uhr;

7. (пры абазначэнні колькасці) in (D):

у пяці́ экземпля́рах in fünf Exempláren;

два разы́ ў дзень разм. zwéimal am Tág(e);

сло́ва ў сло́ва Wort für Wort;

у пача́тку am Ánfang;

у я́касці каго-н. als (N);

у дождж bei [im] Régen;

у знак сябро́ўства als Zéichen der Fréundschaft;

у адкры́тым мо́ры auf óffener See;

біць сябе́ ў гру́дзі sich an die Brust schlágen* [klópfen];

быць у адпачы́нку im [auf] Úrlaub sein