hammer
[ˈhæmər]
1.
n.
1) мо́лат -а, малато́к -ка́ m.
2) малато́чак -ка m. (у ро́зных мэхані́змах)
3) уда́рнік -а m. (у па́льнай збро́і)
4) Anat. малато́чак -ка m. (вушна́я ко́стачка)
to come or go under the hammer — быць прада́дзеным з малатка́ (на аўкцыёне)
hammer and tongs — усі́мі сі́ламі
2.
v.t.
1) біць, заганя́ць, прыбіва́ць малатко́м
2) кава́ць; зьбіва́ць (як малатко́м)
3) дзяўбці́, убіва́ць
to hammer into one’s head — убіва́ць каму́ ў галаву́
4) дабіва́цца чаго́ вялі́кімі намага́ньнямі
to hammer at — упа́рта працава́ць над чым
•
- hammer and sickle
- hammer away
- hammer out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
выпрабава́нне н
1. Versúch m -(e)s, -e, Test m -(e)s, -e і -s, Pró be f -, -n (проба); Untersúchung f -, -en, Prüfung f -, -en (праверка);
выпрабава́нне а́тамнай збро́і Atóm(waffen)tests pl, Kérn waffenversuche pl;
спыне́нне выпрабава́нняў Versúchsstopp m -s, -s;
вытво́рчыя выпрабава́нні Betríebsprüfungen pl;
вы́барачнае выпрабава́нне Stíchprobe f -;
право́дзіць выпрабава́нне éinen Versúch dúrchführen (чаго-н mit D), tésten [áusprobieren] (чаго-н A);
узя́ць на выпрабава́нне éiner Prüfung unterwérfen* [unterzíehen*]; перан auf die Próbe stéllen;
вы́трымаць выпрабава́нне éine Prüfung bestéhen*;
прайсці́ цяжкі́я выпрабава́нні Schwéres dúrchgemacht háben, schwer geprüft sein; vom Schícksal héimgesucht wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
спуск м
1. Ábstieg m -(e)s, -e;
спуск з гары́ Ábstieg vom Bérge;
2. гл схіл 1, 2;
3. горн Éinhängen n -s, Tálfahrt f -, -en;
4. гідр Áblass m -es, -lässe; Ábfluss m -es, -flüsse, Áblauf m -(e)s, -läufe;
5.:
спуск са ста́пеля (карабля) Stápellauf m;
спуск шлю́пкі das Áussetzen [Zúwasserlassen, Fíeren] éines Bóotes;
спуск самалёта Ábstieg m, Sínken n -s;
спуск сця́га das Éinziehen [Éinholen, Stréichen] der Flágge;
6. (кручок у зброі) Ábzug m -(e)s, -züge; (у фотаапараце) Áuslöser m -s, -;
◊ не дава́ць спуску каму-н разм j-m nichts dúrchgehen lássen*; j-m zúsetzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
force
[fɔrs]
1.
n.
1) сі́ла f.
by force — сіламо́ц, сілко́м, сі́лаю, гва́лтам
2) гвалт -у, прыму́с -у m.
3) сі́ла f., дзе́яньне n. (зако́ну)
to come into force — увайсьці́ ў сі́лу; стаць зако́нным, дзе́йным
to remain in force — застава́цца ў сі́ле, дзе́яць
4) Phys. сі́ла f.
the force of gravitation — сі́ла прыцягне́ньня
2.
v.t.
1) змуша́ць, прымуша́ць, прынука́ць, прысіля́ць, няво́ліць
2) забіра́ць сі́лаю
3) навя́зваць сі́лаю
4) узло́мваць (замо́к, дзьве́ры)
5) шту́чна прысьпе́шваць рост расьлі́наў
6) выціска́ць (усьме́шку, сьлязу́)
7) гва́лціць, гвалтава́ць (жанчы́ну)
by force of — пры дапамо́зе чаго́, праз што
by force of arms — сі́лай збро́і
by force of habit — у вы́ніку звы́чкі, праз звы́чку
forces — вае́нныя сі́лы (а́рмія, авія́цыя і флёт)
•
- in force
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
butt
I [bʌt]
n.
1) таўсьце́йшы кане́ц (прыла́ды), прыкла́д -а m. (збро́і), каме́ль -ля́ m. (дрэ́ва)
2) кане́ц -ца́ m., аста́так -ку m.; недаку́рак -ка m.
3) Sl. цыгарэ́та f.
4) Sl. аза́дак -ка m. (у чалаве́ка); зад -а m. (у жывёлы)
II [bʌt]
1.
n.
1) прадме́т кпі́наў, пасьме́шышча n.
2) мішэнь, мэ́та f. (для страля́ньня)
3) стык, прыты́к -у m. (до́шак ці бэ́лек)
4) заве́са f. (у дзьвяра́х, во́кнах)
2.
v.
сутыка́ць, прытыка́ць
•
- the butts
III [bʌt]
1.
v.t.
1) басьці́, піха́ць, біць ло́бам, як каза́
2) абрэ́зваць няро́ўныя канцы́
2.
v.i.
1) баро́цца, басьці́ся, бі́цца ло́бам або́ рага́мі
a goat butts — каза́ бадзе́цца
2) выступа́ць, высо́ўвацца, вытырка́цца
3.
n.
уда́р рага́мі
•
- butt in
IV [bʌt]
n.
1) бо́чка (для віна́ ці пі́ва)
2) бо́чка (адзі́нка ме́ры)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bolt
I [boʊlt]
1.
n.
1) шво́ран -а m., болт балта́ m., ніт -а́ m.
2)
а) за́саўка, зава́ла f. (на дзьвяра́х)
б) замо́к (у па́льнай збро́і)
3) сэ́рца n., язы́к -а́ m. (у замку́)
4) страла́ f.
5) мала́нка f.
6) уцёкі pl., рапто́ўны зры́ў
to make a bolt (for) — кі́нуцца на ўцёкі, уцячы́
7) суво́й палатна́ або́ шпале́раў
2.
v.t.
1) зачыня́ць на за́саўку (дзьве́ры); нітава́ць, браць на ніт
2) вы́паліць, сказа́ць насьпе́х, ля́пнуць
3) глыта́ць не пражава́ўшы, е́сьці насьпе́х
4) скру́чваць ткані́ну (шпале́ры) у суво́й
3.
v.i.
1) кі́дацца на ўцёкі, рва́цца; зрыва́цца
The horse bolted — Конь рвану́ўся
2) ху́тка йсьці́ ў стаўпа́к (пра насе́ньне ці расьлі́ну)
4.
adv.
рапто́ўна
•
- bolt from the blue
- bolt upright
II [boʊlt]
v.t.
1) се́яць (сі́там), прасе́йваць
2) Figur. дакла́дна правяра́ць, аддзяля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дагаво́р м
1. Vertrág m -(e)s, -träge; Pakt m -(e)s -e; Ábkommen n -s, - (пагадненне);
мі́рны дагаво́р Fríedensvertrag m;
гандлёвы дагаво́р Hándelsvertrag m, Hándelsabkommen n;
крэ ды́тны дагаво́р Kredítvertrag m;
дагаво́р страхава́ння Versícherungs ver trag m;
рызыко́вы [алеато́рны] дагаво́р Aleatórvertrag m;
між наро́д ны дагаво́р völkerrechtlicher Vertrág;
двухбако́вы дагаво́р zwéiseiti ger [bilateráler] Vertrág;
шматбако́вы дагаво́р méhr seiti ger [múltilateraler] Vertrág;
дагаво́р аб ненапа́дзе Nícht an griffs pakt m;
саю́зны дагаво́р Bündnisvertrag m;
дагаво́р аб забаро́не выпраба ва́н няў я́дзернай збро́і Téststoppabkommen n, Ábkommen über die Éinstellung der Kérnwaffenversuche;
дагаво́р аб дру́жбе і ўза е́м най дапамо́зе Freúndschafts- und Béistandspakt m;
заключы́ць дагаво́р éinen Vertrág (áb)schlíeßen*;
пару́шыць дагаво́р éinen Ver trág verlétzen; vertrágsbrüchig wérden;
скасава́ць дагаво́р éinen Ver trág kündigen;
краі́на, яка́я падпіса́ла дагаво́р дып Vertrágs staat m -(e)s, -en, Signatárstaat m, Signatármacht [zignɑ´tɑ:r-] f -, -mächte
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
carry
I [ˈkæri]
1.
v.t. -ried, -rying
1) насі́ць; не́сьці
He is carrying two books — Ён нясе́ дзьве кні́жкі
2) вазі́ць; ве́зьці
A ship carries cargo — Вадапла́ў вязе́ груз
3)
а) захапля́ць
to carry the enemy’s position — захапі́ць варо́жую пазы́цыю
б) праве́сьці (пастано́ву)
в) падпіра́ць, трыма́ць на сабе́ цяжа́р
г) мець зна́чаньне, уплы́ў
His judgment carries great weight — Яго́ная ду́мка ма́е вялі́кую вагу́
4) трыма́цца
to carry oneself with dignity — трыма́цца з го́днасьцю
5) зьмяшча́ць
to carry a review — зьмясьці́ць агля́д
6) гандлява́ць, прадава́ць, трыма́ць
to carry clothing for men — гандлява́ць мужчы́нскай во́праткай
2.
v.i.
1) разыхо́дзіцца (пра гук), разно́сіцца, сяга́ць
2) трыма́цца
This horse carries high — Гэ́ты конь высо́ка трыма́е галаву́
•
- carry away
- carry into
- carry forward
- carry off
- carry on
- carry out
- carry over
- carry through
II [ˈkæri]
n., pl. -ries
1) дальнабо́йнасьць f. (збро́і)
2) во́лак -у m. (чаўна́)
3) далёкасьць палёту (снара́да, мяча́ ў го́льфе)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)