go out

а) выхо́дзіць (з до́му, з мо́ды); быва́ць у тава́рыстве, на вечаро́х

б) пага́снуць

в) зако́нчыцца, ско́нчыцца

г) пайсьці́ на страйк

д) завалі́цца, абвалі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мо́да ж. Mode f -, -n;

паво́дле апо́шняй мо́ды nach der néuesten Móde;

быць у мо́дзе modérn sein, in Móde sein;

уве́сці ў мо́ду in Móde bríngen*, áufbringen* vt;

выхо́дзіць з мо́ды aus der Móde kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

emanate

[ˈeməneɪt]

v.

1) не́сьціся; разыхо́дзіцца

Fragrance emanated from the flowers — Ад кве́так разыхо́дзіўся пах

2) выхо́дзіць, пахо́дзіць

The rumor emanated from Miensk — Пагало́ска прыйшла́ зь Ме́нску

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Stúbe

f -, -n пако́й

die gúte ~ — гасцёўня

in der ~ hócken — сядзе́ць у ха́це, не выхо́дзіць на двор [на ву́ліцу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinmünden

vi s (in A)

1) упада́ць (куды-н. – пра раку)

2) выхо́дзіць (куды-н. – пра дарогу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

heráuskommen

* vi (s)

1) выхо́дзіць, выязджа́ць

2) выяўля́цца

3) атрыма́ць ро́згалас

4) атры́млівацца, выхо́дзіць

beim Geschäft kommt nichts heráus — на гэ́тай спра́ве нічо́га не заро́біш

5)

nicht aus den Schúlden ~ — не выла́зіць з даўго́ў

mit der Spráche ~ — загавары́ць адкры́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtgehen

* vi (s)

1) ісці́, выхо́дзіць, аддаля́цца

2) праця́гвацца

so kann es nicht ~ — гэ́так дале́й ісці́ не мо́жа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

exit

[ˈegzət]

1.

n.

1) вы́хад, вы́езд -у m.; адыхо́д -у m.

The theatre had six exits — Тэа́тар меў шэсьць вы́хадаў

2) informal сьмерць f.

2.

v.i.

выхо́дзіць; адыхо́дзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Háfen

m -s, Häfen га́вань, порт; пры́стань

in éinen ~ éinlaufen* — захо́дзіць у порт

aus éinem ~ áuslaufen* — выхо́дзіць з по́рта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusscheiden

*

1.

vt вылуча́ць; выдзяля́ць, аддзяля́ць, бракава́ць

2.

vi (s) выбыва́ць, выхо́дзіць (з арганізацыі)

díese Fráge schéidet aus — гэ́тае пыта́нне адпада́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)