perform

[pərˈfɔrm]

v.

1) выко́нваць

Perform your duties well — До́бра выко́нвай свае́ абавя́зкі

to perform a song (a dance) — вы́канаць пе́сьню (та́нец).

2) выступа́ць на сцэ́не, гра́ць ро́лю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ínnehalten

* аддз.

1.

vt прытры́млівацца, выко́нваць (законы)

2.

vi спыня́цца; (in, mit D) перапыня́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zünglein

n -s, -

1) язычо́к

2) стрэ́лка (вагаў)

◊ das ~ an der Wáage sein — выко́нваць [ігра́ць] раша́ючую ро́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erlédigen

vt

1) ска́нчваць; выко́нваць

2) ула́джваць

die Fráge ist erlédigt — пыта́нне вы́чарпана

3) груб. прыко́нчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchgehen

* vi (s)

1) адстава́ць (пра гадзіннік)

2) (D) ісці́ сле́дам (за кім-н.)

3) (D) выко́нваць (працу); займа́цца (чым-н.); аддава́цца (чаму-н.)

séinem Béruf ~ — выко́нваць службо́выя абавя́зкі

Ábenteuern ~ — пусці́цца ў прыго́ды [аванту́ры]

4) (D) вы́светліць (пытанне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hándhaben

неаддз. vt (уме́ць) абыхо́дзіцца (з чым-н.); вало́даць, карыста́цца, кірава́ць (чым-н.)

die Réchtspflege ~ — выко́нваць правасу́ддзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Norm

f -, -en

1) но́рма

néue ~en erstéllen — устанаві́ць но́выя но́рмы

die ~ éinhalten* — выко́нваць но́рму

2) станда́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

státtgeben

* аддз. vi (D) канц. задаво́льваць, выко́нваць (даручэ́нне), браць пад ува́гу

éinem Ántrag ~ — прыня́ць прапано́ву, задаво́ліць заяўку [прашэ́нне, хада́йніцтва]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

implement

[ˈɪmplɪmənt]

1.

n.

1) прыла́да f.; coll. прыла́дзьдзе n.; інструмэ́нт -а m.

2) сро́дак для дасягне́ньня чаго́-н.

2.

v.t.

1) выко́нваць, ажыцьцяўля́ць, укараня́ць, уво́дзіць у жыцьцё

2) забясьпе́чваць прыла́дамі або́ і́ншымі сро́дкамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

expedite

[ˈekspədaɪt]

1.

v.t.

1) палягча́ць; прысьпе́шваць; паскара́ць

2) ху́тка выко́нваць, зала́джваць

3) афіцы́йна выдава́ць (дакумэ́нт)

2.

adj.

1) во́льны (ад перашко́даў)

2) ху́ткі, спры́тны (пра чалаве́ка), спра́ўны, гато́вы, прыда́тны да ўжы́тку (пра прыла́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)