дапіса́ць, дапі́сваць
1. (скончыць пісаць) zu Énde schréiben*, fértig schréiben*; fértig málen (малюнак);
2. (напісаць да якога-н месца) schreiben* vt (bis A);
3. (дадаць да напісанага) zúsätzlich schréiben* (zu etw. D), hinzúschreiben* аддз. vt; ergänzen vt;
4. (занесці ў спіс) in die Líste [in das Verzéichnis] éintragen* [áufnehmen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ача́г м.
1. Herd m -(e)s, -e, Féuerstelle f -, -n;
2. (месца распаўсюджання) Herd m -(e)s, -e;
ача́г інфе́кцыі Ánsteckungsherd m, Séuchenherd m;
ача́г вайны́ Kríegsherd m;
ача́г культу́ры Wíege [Úrsprung, Áusgangspunkt] der Kultúr;
3. (котлішча) Héimstätte f -, -n;
ха́тні ача́г Heim n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sensitive
[ˈsensətɪv]
adj.
1) ура́жлівы, ве́льмі чу́лы
The eye is sensitive to light — Во́ка ўра́жлівае на сьвятло
a sensitive ear — чу́йнае ву́ха
a sensitive eye — то́нкі зрок
2) чу́лы, чульлі́вы; крыўдлі́вы
sensitive point(s) — слабо́е ме́сца, слаба́я стру́нка
3) адчува́льны, даліка́тны
a sensitive skin — даліка́тная ску́ра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hive
[haɪv]
1.
n.
1) ву́лей -я m., кало́да f.
2) рой -ю m. (пчо́лаў)
3) ме́сца по́ўнае ру́ху, дзе́йнасьці, мітусьні́
4) людзкі́ мура́шнік
2.
v.t.
1) саджа́ць пчол у ву́лей
2) насі́ць мёд у ву́лей
3) запа́сіць на бу́дучыню
3.
v.i.
жыць зго́дна (як пчо́лы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vacate
[ˈveɪkeɪt]
v.t.
1) звальня́ць, апаражня́ць (пако́й, паме́шканьне)
They will vacate the house next month — Яны́ вы́беруцца з до́му ў насту́пным ме́сяцы
2) пакіда́ць незаня́тым (ме́сца, стано́вішча)
3) скасо́ўваць; анулява́ць
All former agreements were vacated by this contract — Усе́ папярэ́днія пагадне́ньні былі́ анулява́ныя гэ́тым кантра́ктам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
feature
[ˈfi:tʃər]
1.
n.
1) асаблі́васьць, характэ́рная ры́са, дэта́ль f.
2) гало́ўная ча́стка прагра́мы, асаблі́ва фільм
3) гало́ўны арты́кул у газэ́це або́ ча́сапісе
2.
v.t.
1) пака́зваць (на экра́не); прадстаўля́ць; апі́сваць
2) адво́дзіць асо́бнае ме́сца ў газэ́це
3.
v.i.
быць характэ́рнай ры́сай чаго́-н.
•
- features
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Statión
f -, -en ста́нцыя; ме́сца стая́нкі
2) стая́нка, прыва́л, прыпы́нак
3) аддзяле́нне, ко́рпус (у бальніцы)
der Kránke liegt auf der ~ 1 — хво́ры ляжы́ць у пе́ршым аддзяле́нні
◊ fréie ~ háben — жыць на ўсі́м гато́вым
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Punkt
m -es, -e
1) кро́пка, пункт
éinen ~ sétzen [stéllen, máchen] — ста́віць кро́пку
2) (у спалучэнні з указаннем часу) ро́ўна, дакла́дна
~ vier Uhr — дакла́дна ў чаты́ры гадзі́ны
3) кро́пка (геаграфічная), ме́сца
4) пункт, арты́кул
~ für ~ — пункт за пу́нктам, арты́кул за арты́кулам
5) мо́мант, ме́сца
den wúnden ~ tréffen* — закрану́ць балю́чае ме́сца, закрану́ць за жыво́е
6) спарт. ачко́
~e hólen — набіра́ць ачкі́
~е búchen — ве́сці лік ачка́м
j-n nach ~en schlágen* — перамагчы́ каго́-н. па ачка́х
7) пыта́нне
an éinen kítzligen ~ kómmen* — закрану́ць казытлі́вае пыта́нне
◊ das ist ein ~ für sich — гэ́та асо́бая спра́ва
auf dem ~ sein [stéhen*] etw. zu tun — мець наме́р зрабі́ць што-н.
der spríngende ~ — гало́ўнае, су́тнасць спра́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
spot
[spɑ:t]
1.
n.
1) пля́ма, пля́мка f.
a spot of ink — чарні́льная пля́ма
2) га́ньба f.; хі́ба, зага́на f.
His character is without a spot — У яго́ беззага́нны хара́ктар
3) кра́пінка, кра́пка f.
a blue tie with white spots — сі́ні га́льштук зь бе́лымі кра́пінкамі
4) мясьці́на f.; ме́сца n.
From this spot you can see the ocean — З гэ́тага ме́сца мо́жна ба́чыць акія́н
2.
v.t. (-tt-)
1) пля́міць
2) га́ньбіць, пля́міць (рэпута́цыю)
3) ста́віць, расстаўля́ць, раскі́дваць
4) informal вылуча́ць; заўважа́ць
The teacher spotted every mistake — Наста́ўнік заўва́жыў ко́жную памы́лку
•
- in spots
- upon the spot
- spot answer
- it hit the spot
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
клі́мат м. геагр. (тс. перан.) Klíma n -s, -s і -máte;
кантынента́льны клі́мат kontinentáles Klíma, Kontinentálklima n, Lándklima n;
марскі́ клі́мат Séeklima n;
уме́раны клі́мат gemäßigtes Klíma;
клі́мат спрыя́льны для здаро́ўя Schónklima n;
зме́на клі́мату (у прыродзе) Klímaveränderung f -, -en; Lúftveränderung f (пры перамяшчэнні асобы ў іншае месца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)