Verbum

агарадзі́ць

1. гл. абгарадзіць;

2. перан. (засцерагчы) (be)schützen vt, in Schutz nehmen*; (be)wáhren vt (ад чаго-н. vor D);

агарадзі́ць сябе́ ад чаго-н. sich schützen vor (D), sich verwáhren gégen (A)

трагі́чна прысл. trágisch;

ско́нчыцца трагі́чна trágisch énden;

трагі́чна ста́віцца да чаго-н. étwas trágisch néhmen*

уду́мліва прысл., уду́млівы ernst; gedánkenvoll;

уду́мліва паста́віцца да чаго-н. sich in etw. (A) hinéindenken*

усярэ́дзіне​^I прысл. (унутры, у цэнтры чаго-н.) in der Mítte, mítten in (D), inmítten

насміха́цца spótten vi (з каго-н., з чаго-н. über A), verspótten vt; áuslachen vt

непадалёк, непадалёку прысл. разм. únweit (ад чаго-н. G, von D), nicht weit (von D)

гуртава́цца sich gruppíeren; gruppíert wérden; sich zusámmenschlíeßen* (аб’ядноўвацца); sich scháren (вакол чаго-н. um A)

даслужы́ць diénen vi, erárbeiten vi (да чаго-н. bis A); im Dienst bléiben* (bis A)

прадба́чанне н. Voráussicht f -;

у прадба́чанні чаго-н. mit Hínblick auf (A), in Voráussicht (G)

прыблі́зіцца разм. sich nähern (да каго-н., чаго-н., D); heránkommen vi (s) (an A)