Verbum

gegenüberstellen

аддз. vt (D) проціпастаўля́ць, супрацьстаўля́ць

j-n j-m ~ — рабі́ць во́чную ста́ўку каго́-н. з кім-н.

Geméinschaft

f -, -en

1) супо́льнасць, агу́льнасць, садру́жнасць

in ~ mit (D) — ра́зам з кім-н.

2) тавары́ства, аб’ядна́нне, згуртава́нне

mítkommen

* vi (s)

1) прыхо́дзіць, прыбыва́ць, ісці́ (разам з кім-н.)

2) разм. паспява́ць, не адстава́ць, паспяхо́ва вучы́цца

versöhnen

1.

vt (mit D) прыміры́ць, заміры́ць

2.

(sich)

(mit D) заміры́цца, паміры́цца (з кім-н., чым-н.)

Basár

m -s, -e

1) база́р (усходні рынак)

2) про́даж тава́раў у мэ́тах падтры́мкі, саліда́рнасці з кім-н.

Bändel

j-n am ~ háben — трыма́ць каго́-н. пад сваёй ула́дай

◊ j-n am ~ führen — кама́ндаваць кім-не́будзь

bevórzugen

vt аддава́ць перава́гу (каму-н., чаму-н., D – над кім-н, над чым-н.); лічы́ць за ле́пшае

Schúlbube

m -n, -n шко́льнік

j-n wie éinen ~n behándeln — абыхо́дзіцца з кім-н. як з хло́пчыкам

Ábfindung

f -, -en задавальне́нне (каго-н.), распла́та (з кім-н.); кампенса́цыя, пакрыццё (страт); ~ des Gewíssens

здзе́лка з сумле́ннем

ábrackern

1.

vt зму́чыць

2.

(sich) mit

(D) му́чыцца; фам. (пра)валэ́ндацца (з чым-н., з кім-н.)