Králle

f -, -n

1) кіпцю́р

die ~n zéigen — вы́пусціць кіпцюры́

die ~n éinziehen* — хава́ць кіпцюры́

2) тэх. захо́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

becloud

[bɪˈklaʊd]

v.t.

1) захма́рваць; рабі́ць хму́рным; зацямня́ць, затума́ньваць

2) хава́ць, закрыва́ць, прыкрыва́ць

These big words becloud unpleasant facts — Гэ́тыя прыго́жыя сло́вы прыкрыва́юць непрые́мныя фа́кты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cache

[kæʃ]

1.

n.

1) схо́ванка f., схо́вішча n., схо́вань f.

2) схава́ныя запа́сы

2.

v.t.

кла́сьці, склада́ць у схо́вішча, хава́ць

3.

v.i.

сядзе́ць у схо́ванцы; хава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

décken

1.

vt

1) крыць (дах)

2) пакрыва́ць, накрыва́ць, закрыва́ць

3) хава́ць, барані́ць; прыкрыва́ць

4) задавальня́ць (попыт)

2.

(sich) супада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

disguise

[dɪsˈgaɪz]

1.

v.t. -guised, -guising

маскава́ць; прыхо́ўваць, хава́ць

He disguised his feelings — Ён схава́ў свае́ пачу́цьці

2.

n.

1) маскава́ньне, пераапрана́ньне n.

2) ма́ска f., ашука́нства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verwáhren

1.

vt (с)хава́ць, захо́ўваць

2.

(sich)

(gegen A)

1) засцерага́ць сябе́ (ад чаго-н.)

2) пратэстава́ць (супроць чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shelter

[ˈʃeltər]

1.

n.

прыту́лак, прыпы́нак -ку m., прыпы́нішча n.; схо́вішча n.

2.

v.t.

дава́ць прыту́лак, прытуля́ць; засланя́ць, ахо́ўваць (ад ве́тру, со́нца); хава́ць ад небясьпе́кі

3.

v.i.

знахо́дзіць прыпы́нак, схо́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cloak

[kloʊk]

1.

n.

1) плашч -а́ m., ма́нтыя f.

2) по́крыва n.

cloak of snow — по́крыва сьне́гу

under the cloak of loyalty — пад ма́скай ляя́льнасьці

2.

v.t.

прыкрыва́ць, хава́ць; маскава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cellar

[ˈselər]

1.

n.

1) склеп -у m.

а) для гаро́дніны, дро́ваў

б) вінны́ склеп

an abundant cellar — бага́тыя запа́сы віна́

2) падва́л -у m., сутарэ́ньне n.

2.

v.

склада́ць, хава́ць у склеп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórenthalten

* vt (j-m)

1) затры́мліваць, не дава́ць (каму-н. чаго-н.); незако́нна пазбаўля́ць (чаго-н.)

2) уто́йваць, хава́ць (што-н., ад каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)