Macht
f -, Mächte
1) сі́ла, магу́тнасць, моц; уплыў; ула́да
die ~ der Gewóhnheit — cíла звы́чкі
die ~ gewínnen* — набы́ць ула́ду
j-m séine ~ fühlen lássen* — даць каму́-н. адчу́ць сваю́ ўла́ду
séine gánze ~ áufbieten* — пусці́ць у ход усю́ сваю́ ўла́ду
die ~ an sich (A) réißen* — захапі́ць ула́ду
an die ~ gelángen [kómmen*] — прыйсці́ да ўла́ды
an die ~ bríngen* — прыве́сці да ўла́ды
2) дзяржа́ва
die verbündeten Mächte — саю́зныя дзяржа́вы
3) во́йска, во́йскі
die bewáffnete ~ — узбро́еныя сі́лы
◊ ~ geht vor Recht — ≅ пра́ва на баку́ мо́цнага [ду́жага]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
arm
I [ɑ:rm]
n.
1) рука́ f.; (перадпле́чча)
infant in her arms — дзіця́ ў яе́ на рука́х
2) рукаво́, крыло́ n.
arm of a coat — рукаво́ паліта́
3) сі́ла f.; ула́да f.
the long arm of the law — уседася́жная сі́ла зако́ну
4) вялі́кая галіна́ (дрэ́ва)
5) по́ручань -ня m., по́ручні, парэ́нчы pl. (крэ́сла)
•
- arm in arm with
- at arm’s length
- twist one’s arm
- with open arms
II [ɑ:rm]
1.
n.
1) збро́я f.
2) род во́йска (а́рмія, флёт ці лётніцтва)
air arm — паве́траная збро́я
2.
v.t.
1) узбро́йваць, збро́іць
to arm a vessel — узбро́іць карабе́ль
2) пакрыва́ць бранёю
3) настаўля́ць (запа́л)
3.
v.i.
1) узбро́йвацца, збро́іцца
2) рыхтава́цца; запаса́цца
to be armed with patience — запасьці́ся цярплі́васьцю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hold
I [hoʊld]
1.
held, held
2.
v.t.
1) трыма́ць
2) стры́мваць
to hold one’s breath — стаі́ць ды́ханьне
3) затры́мваць
4) право́дзіць, ла́дзіць
to hold a meeting — право́дзіць пасе́джаньне
5) мець, улада́ць, вало́даць, быць ула́сьнікам
to hold much property — мець шмат ула́снасьці, мець вялі́кую маёмасьць
6) займа́ць
to hold office — займа́ць паса́ду
7) зьмяшча́ць у сабе́
This room holds a hundred persons — Гэ́ты пако́й умяшча́е сто людзе́й
8) ду́маць, лічы́ць
I hold it good — Я ду́маю, што гэ́та до́бра
9) стры́мваць (абяца́ньне)
10) быць дзе́йным або́ ў сі́ле (пра пра́віла, зако́н)
The weather held warm — Надво́р’е трыма́лася цёплае
3.
n.
1) трыма́ньне ў руцэ́
to release one’s hold — пераста́ць трыма́ць, вы́пусьціць з рук
2) хва́тка f., спо́саб, прыём, які́м хапа́юць або́ трыма́юць
3) пункт апо́ры
4) уплы́ў -ву m.; ула́да f.
5) астро́жная ка́мэра
6) затры́мка f., адкла́д -у m.
7) Mus. па́ўза f.
8) жытло́ n.; гняздо́ n., нара́ f., ло́гава n.
•
- hold back
- hold down
- hold out
- hold up
- hold with
II [hoʊld]
n.
трум -а m. (у вадапла́ве)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)