trouble

[ˈtrʌbəl]

1.

n.

1) бяда́ f.; кло́пат -у m., турбо́та f.

That boy makes trouble for the teachers — Гэ́ны хлапе́ц ро́біць кло́пат наста́ўнікам

to get into trouble — тра́піць у бяду́

2) пры́красьць, непрые́мнасьць f.

3) неспако́й -ю m., забурэ́ньні pl.

political troubles — паліты́чныя забурэ́ньні

4) стара́ньне, намага́ньне n.

Take the trouble to do careful work — Пастара́йся до́бра зрабі́ць

5) прабле́ма f.

She has heart trouble — Яна́ хварэ́е на сэ́рца

2.

v.t.

1) турбава́ць, непако́іць

The lack of business troubled him — Засто́й у га́ндлі непако́іў яго́

May I trouble you to pass the sugar? — Ці магу́ я патурбава́ць вас і папрасі́ць пада́ць мне цу́кар?

2) даляга́ць

His wound troubles him — Яго́ная ра́на даляга́е яму́

3.

v.i.

турбава́цца, непако́іцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sein

*

I

1.

vi (s)

1) быць, існава́ць

es sind — ёсць, быва́юць

das kann doch nicht ~ — гэ́та немагчы́ма, гэ́тага не мо́жа быць

kann ~ !, mag ~! — мо́жа бы́ць!, магчы́ма!

das braucht nicht sofrt zu ~ — гэ́та не да спе́ху

etw. ~ lssen* — пакі́нуць які́-н. наме́р

lass das ~! — пакі́нь гэ́та, разм. кінь гэ́та!

kiner will's gewsen ~ — ніхто́ не хо́ча прызна́цца (у тым, што ён зрабіў)

wie dem auch sei — як бы там ні было́

ihm ist es nur ums Geld — яго́ ціка́вяць то́лькі гро́шы

es ist an ihm (etw. zu tun) — цяпе́р яго́ ча́рга (што́сьці зрабі́ць)

ihr gewsener Mann — яе́ былы́ муж

2) быць, знахо́дзіцца

er ist da — ён тут

er ist nicht da — яго́ тут няма́

in Betreb ~ — быць у эксплуата́цыі

3) пахо́дзіць, быць ро́дам (адкуль-н.)

4) быць, з’яўля́цца (у функцыі звязкі)

es war kalt — было́ хо́ладна

sie ist krank — яна́ хво́рая

5) з inf + zu указвае на павіннасць або магчымасць:

deses Buch ist zu kufen [zu hben] — гэ́тую кні́жку магчы́ма [мо́жна] купі́ць

die ufgabe ist zu lösen — зада́нне неабхо́дна [трэ́ба] вы́канаць

2.

дапаможны дзеяслоў, які ўжываецца для ўтварэння перфекта і плюсквамперфекта

II

pron poss m (f sine, n sin, pl sine; без.наз. m siner, f sine, n sines, pl sine) яго́; пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка: свой (свая́, сваё, свае́)

sie nahm ~ Buch — яна́ ўзяла́ яго́ кні́гу

er gab ihr ~ Buch — ён даў ёй сваю́ кні́гу

er tut ~ Möglichtes — ён ро́біць усё магчы́мае

lles zu ~er Zeit — усё ў свой час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)