Verbum

repudiate

[rɪˈpju:dieɪt]

v.t.

1) не прызнава́ць чаго́-н.; адкіда́ць

to repudiate a doctrine — адкі́нуць дактры́ну

2) адмаўля́цца прызна́ць або́ заплаці́ць

to repudiate a debt — адмо́віцца заплаці́ць доўг

3) вырака́цца

to repudiate a son — вы́рачыся сы́на

recognize

[,rekəgnaɪz]

v.t.

1) пазнава́ць

I could scarcely recognize my old friend — Я ледзь пазна́ў свайго́ да́ўняга ся́бра

2) прызнава́ць

3) усьведамля́ць, разуме́ць

He recognized his duty to defend his country — Ён усьведамля́ў абавя́зак барані́ць свой край

acquit

[əˈkwɪt]

v.t. -quitted, -quitting

1) апра́ўдваць; прызнава́ць невінава́тым

The jury acquitted the innocent man — Прысяжны́я апраўда́лі невінава́тага чалаве́ка

2) спло́чваць

to acquit a debt — сплаці́ць доўг

3) звальня́ць ад абавя́зку, забавя́заньня

to acquit oneself — спра́віцца; даць ра́ды

submit

[səbˈmɪt]

1.

v.i. (-tt-)

здава́цца; скара́цца; саступа́ць

submit to one’s fate — скары́цца сваёй до́лі

2.

v.t.

1) уно́сіць, падава́ць

to submit a project for consideration — уне́сьці прае́кт на разгля́д

2) прызнава́ць, згаджа́цца

I submit that more proof is needed — Я прызнаю́, што патрэ́бныя дадатко́выя до́казы

adjudge

[əˈdʒʌdʒ]

v.t.

1) прыгаво́рваць; прызнава́ць

He was adjudged guilty — Ён быў прызна́ны вінава́тым

2) засуджа́ць

The thief was adjudged to prison for two years — Зло́дзей быў засу́джаны на два гады́ турмы́

3) разгляда́ць (у судзе́)

4) прысуджа́ць

The property was adjudged to the rightful owner — Маёмасьць была́ прызна́ная пра́ўнаму ўла́сьніку

invalid

I [ˈɪnvələd]

1.

n.

1) хво́ры -ага m.

2) кале́ка -і m., інвалі́д -а m.

2.

adj.

1) слабы́ й хво́ры, нездаро́вы, непрацаздо́льны

2) інвалі́дны

3.

v.t.

1) кале́чыць, рабі́ць кале́кам

2) прызнава́ць нязда́тным, непрыго́дным да вайско́вае слу́жбы

4.

v.i.

кале́чыцца, станаві́цца інвалі́дам

II [ɪnˈvælɪd]

adj.

нява́жны, які́ ня ма́е зако́ннае сі́лы (біле́т, дакумэ́нт)

clear

[klɪr]

1.

adj.

1) сьве́тлы, я́сны, бяз хма́раў

clear day — сьве́тлы дзень

2) празры́сты, бліску́чы

3) я́сна чу́тны, я́сна ба́чны; выра́зны; зразуме́лы

a clear voice — выра́зны го́лас

4) невінава́ты, безь віны́

clear conscience — чы́стае сумле́ньне

5) во́льны, адкры́ты

a clear view — адкры́ты від

6) во́льны ад до́ўгу, бяз до́ўгу, чы́сты

clear profit — чы́сты прыбы́так

clear of debt — бяз до́ўгу

7) апаро́жнены, разгру́жаны

2.

adv.

я́сна; зусі́м, ца́лкам

3.

v.t.

1) чы́сьціць

2) рабі́ць празры́стым

3) выясьня́ць

4) Law

а) апра́ўдваць, прызнава́ць невінава́тым

б) прызнава́ць надзе́йным

5) расчышча́ць

to clear the land of the trees — вы́карчаваць

•

- all clear

- clear away

- clear off

- clear the way

- clear up

- it is clear

- keep clear of

- out of a clear blue sky