ban

[bæn]

1.

v.t., banned, banning

1) забараня́ць

2) пракліна́ць; кі́даць кля́тву на каго́

2.

n.

1) забаро́на f.

2) царко́ўны праклён, ана́тэма f.

3) прысу́д на выгна́ньне, пазбаўле́ньне право́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грамадзя́нскі bürgerlich; zivil [-´vi:l]; Bürger-; Zivil-;

грамадзя́нскі абавя́зак Bürgerpflicht f -, -en;

грамадзя́нскае [цыві́льнае] пра́ва Bürgerrecht n -(e)s, -e;

пазбаўля́ць грамадзя́нскіх право́ў die bürgerlichen Éhrenrechte áberkennen*;

грамадзя́нскі паве́траны флот zivíle Lúftfahrt;

грамадзя́нская вайна́ гіст, паліт Bürgerkrieg m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адсто́йванне н

1. (вадкасці) Stéhenlassen n -s, -, Sétzen n -s, Klären n -s;

2. (думкі і г. д) Vertéidigung f -, Schutz m -es; Behárren n -s, Behárrung f - (чаго-н auf D);

адсто́йванне сваі́х право́ў die Verféchtung der éigenen Réchte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tenacious

[tɪˈneɪʃəs]

adj.

1) мо́цны, учэ́пісты

2) які́ мо́цна трыма́ецца

a person tenacious of his rights — асо́ба, яка́я мо́цна трыма́ецца сваі́х право́ў

3) упа́рты; насто́йлівы

a tenacious salesman — насто́йлівы прадаве́ц

4) трыва́лы

a tenacious memory — трыва́лая па́мяць

5) вя́зкі; лі́пкі, кле́йкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abridge

[əˈbrɪdʒ]

v.t.

1) скарача́ць

This long story can be abridged — Гэ́тае даўго́е апавяда́ньне мо́жна скараці́ць

2) абмяжо́ўваць; зьмянша́ць, памянша́ць

The rights of citizens must not be abridged without proper cause — Ня мо́жна абмяжо́ўваць право́ў грамадзя́наў без адпаве́днае прычы́ны

3) пазбаўля́ць (пра́ва, прывіле́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

outrage

[ˈaʊtreɪdʒ]

1.

n.

1) абурэ́ньне n.; зьнява́га, абра́за f.

2) гвалт -у m., парушэ́ньне зако́ну або́ чыі́х-н. право́ў, зьдзек -у m.

2.

v.

1) абура́ць каго́

2) мо́цна зьневажа́ць, чыні́ць гвалт над кім (upon); зьдзе́квацца з каго́

3) я́ўна пару́шыць (зако́н або́ пра́вілы мара́лі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

recognition

[,rekəˈgnɪʃən]

n.

1) пазнава́льнасьць f.; пазна́ньне n.

She changed beyond recognition — Яна́ зьмяні́лася да непазнава́льнасьці

2) прызна́ньне n.

We insisted on complete recognition of our rights — Мы дамага́ліся по́ўнага прызна́ньня на́шых право́ў

The actor soon won recognition from the public — Акто́р ху́тка заваява́ў прызна́ньне ў гледачо́ў

in 1991 Belarus received recognition as an independent country — У 1991 го́дзе Белару́сь была́ прызна́ная незале́жнай дзяржа́вай

3) адзначэ́ньне (узнагаро́дай), ушанава́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Recht

n -(e)s, -e

1) пра́ва, зако́н;

~ auf Árbeit пра́ва на пра́цу;

von ~s wégen на падста́ве зако́на;

~ háben мець ра́цыю;

j-m ~ gében* прызнава́ць чыр-н. справядлі́васць [пра́ўду, слу́шнасць];

wíder das ~ процізако́нна, супрацьзако́нна;

~ spréchen* судзі́ць, выно́сіць прыгаво́р [прысу́д];

j-m die bürgerlichen ~e áberkennen* пазба́віць каго́-н. грамадзя́нскіх право́ў;

álle ~e vórbehalten* без пра́ва перавыда́ння (надпіс на адвароце тытульнага ліста нямецкіх кніг);

im ~ sein мець ра́цыю; у адпаве́днасці з зако́нам;

das ~ mit Füßen tréten* зневажа́ць правы́

2) пра́ўда, слу́шнасць;

etw. zu [für] ~ erkénnen* лічы́ць што-н. пра́вільным [слу́шным]

◊ ~ muss doch ~ bléiben* зако́н ёсць зако́н;

wo nichts ist, hat auch der Káiser sein ~ verlóren ≅ як няма́, дык няма́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)