recognition

[,rekəˈgnɪʃən]

n.

1) пазнава́льнасьць f.; пазна́ньне n.

She changed beyond recognition — Яна́ зьмяні́лася да непазнава́льнасьці

2) прызна́ньне n.

We insisted on complete recognition of our rights — Мы дамага́ліся по́ўнага прызна́ньня на́шых право́ў

The actor soon won recognition from the public — Акто́р ху́тка заваява́ў прызна́ньне ў гледачо́ў

in 1991 Belarus received recognition as an independent country — У 1991 го́дзе Белару́сь была́ прызна́ная незале́жнай дзяржа́вай

3) адзначэ́ньне (узнагаро́дай), ушанава́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)