hit
[hɪt]
1.
v.
1) уда́рыць, вы́цяць, сту́кнуць
2) трапля́ць; папада́цца
3) напада́ць, натрапля́ць (ра́птам знахо́дзіць)
We hit the right road — мы натра́пілі на пра́вільную даро́гу
4) напада́ць, мо́цна крытыкава́ць
to hit at — крытыкава́ць, высьме́йваць
2.
n.
1) уда́р -у m., вы́цень -тня m.
2) папада́ньне n.; уда́лая спро́ба
3) во́стры напа́д або́ кры́тыка
4) уда́ча f., по́сьпех -у m.
the novel was a great hit — рама́н меў вялі́кі по́сьпех
5) гіт, гіта́ m., цьві́к сэзо́ну (пра папуля́рную кні́гу, пе́сьню)
•
- hit it off
- hit or miss
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mob
[mɑ:b]
1.
n.
1) гурба́ f., нато́ўп -у m.; збо́рышча n. (людзе́й)
2) чэрнь f.
3) Sl. злачы́нная ба́нда, ша́йка
4) ма́фія f.
the mob —
а) ма́сы pl. only.
б) збунтава́ны нато́ўп
2.
v.i.
1) то́ўпіцца
2) напада́ць нато́ўпам, гу́ртам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ánfallen
*
1.
vt
1) напада́ць (на каго-н.)
2) апано́ўваць (каго-н.)
2.
vi (s) узні- ка́ць; збіра́цца
in der nächsten Wóche wird viel Árbeit ~ — на насту́пны тддзень набра́лася мно́га рабо́ты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánlaufen
*
1.
vi (s)
1) пача́ць дзе́йнічаць, заве́сціся
2) прыбяга́ць
3) разбяга́цца
4) (gegen А) напада́ць; натыка́цца (на што-н.)
der néue film läuft an — ідзе́ но́вы фільм
2.
vt
éinen Háfen ~ — захо́дзіць у га́вань
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinhacken
1.
vt
1) (in A) біць [кі́ркай] (па чым-н.)
2) (in A) уціна́цца (кіпцюрамі ў што-н.)
3) дро́бна насяка́ць (мяса і г.д.)
2.
vi (auf A) напада́ць (на каго-н.) (пра драпежную птушку, тс. перан.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áusfallen
* vi (s)
1) выпада́ць, выва́львацца
2) не адбы́цца
3) напада́ць
4) рабі́ць вы́лазку
5) дава́ць вы́нік
gut ~ — удава́цца
wie sind die Wáhlen áusgefallen? — як прайшлі́ вы́бары?
6) выбыва́ць, не бра́цца ў разлі́к
7) прасто́йваць; вы́йсці са стро́ю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pelt
I [pelt]
1.
v.i.
1) кі́даць, атакава́ць, напада́ць на каго́
The boys were pelting the dog with stones — Хлапцы́ шпурля́лі камяня́мі ў саба́ку
2) ліць; сячы́ (пра дождж, град)
3) сьпяша́цца
2.
n.
1) кі́даньне n.
2) ху́ткасьць f.
at full pelt — по́ўным хо́дам
II [pelt]
n.
1) нявы́рабленая аўчы́на
2) ску́ра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ángreifen
*
1.
vt
1) хапа́ць, бра́ць
2) напада́ць, атакава́ць
3) натамля́ць, знясі́льваць
die Árbeit ~ — бра́цца за пра́цу
das greift die Nérven an — як гэ́та дзе́йнічае на не́рвы
4)
j-s Éhre ~ — закрана́ць чый-н. го́нар
2.
(sich) працава́ць, не шкаду́ючы сіл
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gang
[gæŋ]
1.
n.
1) ша́йка, ба́нда f.; хэ́ўра f.; клі́ка f.
a gang of thieves — ба́нда зладзе́яў
a political gang — паліты́чная хэ́ўра
2)
а) брыга́да рабо́тнікаў
б) гру́па вя́зьняў
3) кампле́кт прадметаў, прыла́даў
a gang of oars — кампле́кт вёслаў
4) табу́н але́няў або́ бізо́наў
2.
v.i.
1) (together) сябрава́ць, утвара́ць гру́пу
2) напада́ць гру́пай, ба́ндай
•
- gang up on
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
assault
[əˈsɔlt]
1.
n.
1) напа́д -у m.; ата́ка f., штурм -у m.; пры́ступ -у m.
to take by assault — узя́ць шту́рмам
2) Law сло́ўная абра́за, пагро́за фізы́чнага гва́лту
assault and battery — напа́д са зьбіцьцём
3) згвалтава́ньне n.
4) Milit. вы́садка дэса́нту з бо́ем
2.
adj.
штурмавы́
assault troops — штурмавы́я аддзе́лы
3.
v.t.
1) атакава́ць, штурмава́ць
2) напада́ць, накіда́цца
3) гва́лціць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)